Retrospect - Autumn

Aching, tearing fabric

Dragging footsteps through unsympathetic streets

Grinding teeth, brittle bones

The weight of a world not my own flung onto well-worn shoulders

When was it I wrote this and everything mattered?

When was it I seemed to matter to some?

Were my tears tasting sour, losing hope by the hour?

We were never this bent over hours well spent

None the wiser

Fed up being poorly fed

This tasteless nourishment is like salt in my wounds

Only the bitter notion of a sour aftertaste

Still party my lips in sweet sickening addiction

When was it I wrote this and everything mattered?

When was it I seemed to matter to some?

Was there blue in your song

Seeping red from your lips?

Pay no mind, mind no matter

None the wiser

All the same

I must have forgotten to count the days

Mark the pages that tell of my age

Pay no mind, mind no matter

No matter what, it matters not

To none

None the wiser

All the same

In fierce pacing sinews a tension relentlessly rises

One risk too many worth taking.

A beating of senses

I’m senseless, towering restless over my horizon

When was it I wrote this and everything mattered?

When was it I seemed to matter to some?

Were my tears tasting sour, losing hope by the hour?

We were never this bent over hours well spent

None the wiser

When was it I wrote this and everything mattered?

When was it I seemed to matter to some?

Was there blue in your song, seeping red from your lips?

Pay no mind, mind no matter

None the wiser

Pijnlijke, scheurende stof

Voetstappen slepen door onsympathieke straten

Knarsende tanden, broze botten

Het gewicht van een wereld die niet de mijne is, op versleten schouders gegooid

Wanneer was het dat ik dit schreef en alles ertoe deed?

Wanneer was het dat ik belangrijk leek voor sommigen?

Waren mijn tranen zuur, verloren ze de hoop met het uur?

We waren nog nooit zo bezig met goed bestede uren

Niets wijzer

Ben het zat om slecht gevoed te zijn

Deze smakeloze voeding is als zout in mijn wonden

Alleen het bittere idee van een zure nasmaak

Feest nog steeds met mijn lippen in een zoete, misselijkmakende verslaving

Wanneer was het dat ik dit schreef en alles ertoe deed?

Wanneer was het dat ik belangrijk leek voor sommigen?

Was er blauw in je nummer

Sijpelt het rood van je lippen?

Let niet op, maakt niet uit

Niets wijzer

Allemaal hetzelfde

Ik moet vergeten zijn de dagen te tellen

Markeer de pagina's die vertellen over mijn leeftijd

Let niet op, maakt niet uit

Wat er ook gebeurt, het maakt niet uit

Aan niemand

Niets wijzer

Allemaal hetzelfde

In hevige pacing pezen stijgt een spanning meedogenloos

Eén risico te veel dat het waard is om te nemen.

Een kloppend gevoel

Ik ben zinloos, torenhoog rusteloos over mijn horizon

Wanneer was het dat ik dit schreef en alles ertoe deed?

Wanneer was het dat ik belangrijk leek voor sommigen?

Waren mijn tranen zuur, verloren ze de hoop met het uur?

We waren nog nooit zo bezig met goed bestede uren

Niets wijzer

Wanneer was het dat ik dit schreef en alles ertoe deed?

Wanneer was het dat ik belangrijk leek voor sommigen?

Was er blauw in je lied, sijpelde het rood van je lippen?

Let niet op, maakt niet uit

Niets wijzer