Мерзлота - ATL

В этих глазах бездонных, как в лесах бетонных

Бреду в бреду по сонной лощине, забыв голову дома

Нас кольцом питона задушит шарф Луи Виттон

Забыв пароль от вконтакта, забыл где мы и кто мы

Здесь один как на луне, забыл свой гаджет-амулет

От сердечной гонореи сдохну в нашей конуре

Ее слова пробьют даже бронежилет

Нас больше нет, остался только секс и чувства на нуле

Грудная клетка — пустошь холодная

В ней сердце отыскать лишь эхолоту

В надежде захлебнуться в глубоководных

Находишь лишь болото скованное птичьим пометом

И вроде есть контакт, но внутри мерзко так

Там мерзлота, не растопит и кислота

Тронет грусть, братан, но не дрогнет у скота

Лапу на пульс, а там только пустота

И вроде есть контакт, но внутри мерзко так

Там мерзлота, не растопит и кислота

Тронет грусть, братан, но не дрогнет у скота

Лапу на пульс, а там только пустота

Но двести двадцать тысяч часов крокодил ползет в дерьмецо

Эти теплые полы пусть согревают мое лицо

В пустоте я невесом, но оставаться здесь не резон

Перестану дышать, стану в глубоком небе бирюзой,

Но в мерзкой гуще дум мирских, мне не видно не зги

Среди черной мазни я остаюсь белым, как скин

Скрипка дохнет от тоски, хоть в потолок мозги раскинь

Время — стоп.

Принт Скрин

И вроде есть контакт, но внутри мерзко так

Там мерзлота, не растопит и кислота

Тронет грусть, братан, но не дрогнет у скота

Лапу на пульс, а там только пустота

In deze bodemloze ogen, zoals in betonnen bossen

Ik dwaal in delirium door de slaperige holte en vergeet mijn hoofd thuis

De sjaal van Louis Vuitton zal ons wurgen met een pythonring

Het wachtwoord van vkontakte vergeten, vergeten waar we zijn en wie we zijn

Hier alleen als op de maan, ben ik mijn amuletgadget vergeten

Ik zal sterven aan cardiale gonorroe in onze kennel

Haar woorden zullen zelfs kogelvrij vest doorboren

We zijn niet meer, alleen seks en gevoelens staan ​​op nul

De kist is een koude woestenij

Daarin kan het hart alleen worden gevonden door een echolood

In de hoop te stikken in diepzee

Je vindt alleen een moeras gebonden door vogelpoep

En er lijkt contact te zijn, maar van binnen is het walgelijk

Er is permafrost en zuur smelt niet

Verdriet zal raken, bro, maar het zal niet wankelen bij vee

Poot aan de pols, en er is alleen maar leegte

En er lijkt contact te zijn, maar van binnen is het walgelijk

Er is permafrost en zuur smelt niet

Verdriet zal raken, bro, maar het zal niet wankelen bij vee

Poot aan de pols, en er is alleen maar leegte

Maar tweehonderdtwintigduizend uur kruipt de krokodil de stront in

Laat deze warme vloeren mijn gezicht verwarmen

In de leegte ben ik gewichtloos, maar er is geen reden om hier te blijven

Ik zal stoppen met ademen, ik zal turkoois worden in de diepe lucht,

Maar in het verachtelijke van wereldse gedachten, kan ik geen nee zien

Tussen de zwarte leem blijf ik zo wit als een huid

De viool sterft van melancholie, zelfs als je je hersens op het plafond spreidt

De tijd staat stil.

Print Screen

En er lijkt contact te zijn, maar van binnen is het walgelijk

Er is permafrost en zuur smelt niet

Verdriet zal raken, bro, maar het zal niet wankelen bij vee

Poot aan de pols, en er is alleen maar leegte