Удобрением - ATL

Когда с небес упадут ракеты,

И меня не станет вдруг на этом треке -

Отныне будет некому метать гаметы;

Тут даже будет некому сказать об этом!

Вслед за людьми взлетят асфальт и парапеты,

Когда с небес на нас упадут ракеты.

Вырастут на горизонте грибы из пепла,

Цветы из плоти инферно.

Пекло!

О,человечество, дивный закат -

Радиация оставит аппетитный загар.

Люди несут свои кости в рюкзаках.

Вот это гармония, вот это красота!

Земля по шву порвется, как Пангея,

Когда симфония огня достигнет апогея.

Кончена эпопея, пламя расправит перья -

Маленьким угольком во тьме планета тлеет.

Но где-то там, над пепелищем

Из-за дыма облаков Солнце покажет прищур.

А снизу жаждет распуститься кустом пышным -

Конопляная семечка терпит и дышит.

Земля и корни узами кровными,

Танец медленный насекомых с микробами!

И с намерениями только добрыми -

Это крупица хаоса кристаллизирует нам мир новый!

Вот так, по-тихой, крепнем и растем!

Все-таки из людей получился отменный чернозем!

Извечные вопросы о смысле жизни бренные отпадут.

Предназначение - быть удобрением этой новой планеты.

Мы - новые компоненты -

Еле заметные зеленые пятна пигментные.

Сочные листья аплодируют дождю и ветру -

Я их сорву, и забью, и взорву ракету!

Wanneer raketten uit de lucht vallen

En plotseling zal ik niet op dit spoor zijn -

Vanaf nu zal er niemand meer zijn om gameten te gooien;

Er zal zelfs niemand zijn om erover te praten!

Mensen volgen, asfalt en borstweringen vliegen omhoog,

Wanneer raketten uit de hemel op ons vallen.

Paddenstoelen zullen uit de as aan de horizon groeien,

Bloemen uit het vlees van inferno.

Hel!

Oh, de mensheid, prachtige zonsondergang -

De straling laat een smakelijk kleurtje achter.

Mensen dragen hun botten in rugzakken.

Dit is harmonie, dit is schoonheid!

De aarde zal uit de naad scheuren, zoals Pangaea,

Wanneer de symfonie van vuur zijn climax bereikt.

Het epos is voorbij, de vlam zal de veren rechttrekken -

De planeet smeult als een kleine kool in de duisternis.

Maar ergens daar, boven de as

Door de rook van de wolken zal de zon turen.

En van beneden verlangt het te bloeien tot een weelderige struik -

Het hennepzaad verdraagt ​​en ademt.

Aarde en wortels door bloedbanden,

Dans langzame insecten met ziektekiemen!

En met alleen goede bedoelingen -

Deze chaoskorrel kristalliseert voor ons een nieuwe wereld!

Dus stilletjes worden we sterker en groeien we!

Toch bleken mensen uitstekende zwarte aarde te zijn!

Eeuwige vragen over de zin van het sterfelijk leven zullen verdwijnen.

Destiny - om de meststof van deze nieuwe planeet te zijn.

Wij zijn de nieuwe componenten -

Nauwelijks waarneembare groene pigmentvlekken.

Sappige bladeren juichen de regen en wind toe -

Ik pluk ze, sla ze en blaas de raket op!