Подснежник - ATL

Как в стакане таблетка

Растворится с нами планета

Сплетения солнечного метко пронзят копья солнечного света

Мне напечет башку и я, наверно, и вправду съехал

Ведь слышу даже из под снега

Как над нами смеются сверху

Небо течет от этих строк

Глаза горят жарким костром

Нырнув в них глубоко

Не вытянет и Жак-Ив Кусто

За окном наверно уже плюс сто

Я погребён в квартире пустой

Но чувствую, как пахнет весной

Подскажи, как надо жить под небесным колесом

Из под снега покажись подснежником-мертвецом

Затянем этот шансон, с ветрами в унисон

Лети-лети лепесток за заваленный горизонт

Подскажи, как надо жить под небесным колесом

Из под снега покажись подснежником-мертвецом

Затянем этот шансон, с ветрами в унисон

Лети-лети лепесток за заваленный горизонт

Подскажи, как надо жить

Да не тужить

Что-то зашевелится там, где нет души

Из этой кроличьей норы, нас не вытащить

И меня схоронят небеса, как рядового блиндажи

Растворяюсь в них, как сахар.

Как до такого я, блин, дожил?

Черви отведают чернозём, утопших отдадут озёрам

Хмурый лыбится мусор, с ним улыбаются дядьки, в домах казённых

А у меня отпадают ноги, руки

Музло дёрнет душу за струнки

Подскажи, как надо жить под небесным колесом

Из под снега покажись подснежником-мертвецом

Затянем этот шансон, с ветрами в унисон

Лети-лети лепесток за заваленный горизонт

Подскажи, как надо жить под небесным колесом

Из под снега покажись подснежником-мертвецом

Затянем этот шансон, с ветрами в унисон

Лети-лети лепесток за заваленный горизонт

Подскажи, как надо жить

Выдох-вдох

И снова выдох-вдох

Отступает белый ходок

Просыпается кротовий городок

Овощи выйдут из теплиц

Небо затянет косяк из птиц

За окном скоро будет плюс триста

Так что, братец, хватит трястись

Сон выпадет из тьмы кромешной

Восстанет из мертвых подснежник

И даже Гарри — снежный человек

Ретируется отсюда поспешно

Там в сторонке, курит леший

А за рекой растает нежить

Это просто погода шепчет нежно, как надо жить

Als een pil in een glas

De planeet zal met ons oplossen

Plexussen van zonne-energie doorboren treffend de speren van zonlicht

Ik zal mijn hoofd bakken en ik ben waarschijnlijk echt verhuisd

Ik hoor tenslotte zelfs van onder de sneeuw

Hoe ze ons van boven uitlachen

De lucht stroomt van deze lijnen

Ogen staan ​​in brand

Er diep in duiken

Jacques-Yves Cousteau trekt zich ook niet terug

Buiten het raam waarschijnlijk al plus honderd

Ik ben begraven in een leeg appartement

Maar ik kan de geur van de lente voelen

Vertel me hoe ik moet leven onder het hemelse wiel

Van onder de sneeuw verschijnen als een dood sneeuwklokje

Laten we dit chanson aanscherpen, met de wind in koor

Fly-fly bloemblaadje over de bezaaide horizon

Vertel me hoe ik moet leven onder het hemelse wiel

Van onder de sneeuw verschijnen als een dood sneeuwklokje

Laten we dit chanson aanscherpen, met de wind in koor

Fly-fly bloemblaadje over de bezaaide horizon

Vertel me hoe ik moet leven

Treur niet

Er beweegt iets waar geen ziel is

Uit dit konijnenhol zijn we niet te trekken

En de hemel zal me begraven als een gewone dugout

Ik los er in op als suiker.

Hoe heb ik dit in godsnaam waargemaakt?

De wormen zullen de zwarte aarde proeven, de verdronkenen zullen aan de meren worden gegeven

Vuilnis grijnst somber, ooms lachen met hem mee, in staatshuizen

En mijn benen en armen vallen eraf

Muzlo zal de ziel aan de touwtjes trekken

Vertel me hoe ik moet leven onder het hemelse wiel

Van onder de sneeuw verschijnen als een dood sneeuwklokje

Laten we dit chanson aanscherpen, met de wind in koor

Fly-fly bloemblaadje over de bezaaide horizon

Vertel me hoe ik moet leven onder het hemelse wiel

Van onder de sneeuw verschijnen als een dood sneeuwklokje

Laten we dit chanson aanscherpen, met de wind in koor

Fly-fly bloemblaadje over de bezaaide horizon

Vertel me hoe ik moet leven

Adem uit, adem in

En adem weer in

De witte wandelaar trekt zich terug

De molstad wordt wakker

Er komen groenten uit de kassen

De lucht zal de school vogels strakker maken

Buiten het raam zal binnenkort plus driehonderd

Dus bro stop met trillen

De slaap zal uit het pikkedonker vallen

Een sneeuwklokje zal opstaan ​​uit de dood

En zelfs Harry is Bigfoot

Trekt zich hier haastig terug

Daar, aan de zijlijn, rookt de kobold

En voorbij de rivier zullen de ondoden smelten

Het is gewoon het weer dat zachtjes fluistert hoe te leven