Демоны - ATL

Крутим, вертим жернова.

Ты от души лабай, - лечи косого, жирного.

В себе души раба, найдут насквозь прошитого -

В районе живота, в конце лета паршивого.

Ты от души лабай!

Крутим, вертим жернова.

Ты от души лабай, - лечи косого, жирного.

В себе души раба найдут насквозь прошитого -

В районе живота в конце лета паршивого.

Ты от души лабай...

Ты от души лабай, ты от души лабай,

Ты от души лабай, ты от души - давай, давай, давай!

Ты от души лабай, ты от души лабай,

Ты от души лабай, ты от души - давай, давай!

Отдай себя полностью демонам, что рвут твои полости медленно.

Ты сам - суррогат цвета белого, когда твоя реальность подделана.

Опустись на дно себя водником, с этим первобытным трепетом,

И оттуда - престарым неводом, мы вытянем престранную невидаль.

В клетке грудной что-то бьется безумно - это стоглавое стадо бизонов,

Брынча на фибрах разбудим Везувий, и пусть исход будет прискорбным.

Тут, в пустоту... Тут в пустоту выход искомый,

Но всяким разрядом дефибриллятора вытянут из комы.

Мы рифмы не зря швырнем, там где нас не взять живьем -

Железнодорожным эшелоном, мы дымом дышим тяжело.

Вот дерьмо, это паршивое лето продолжим зимой;

И пусть из этой бреши в башке свой свет прольет холодный ксенон.

И всех - тех демонов, что кинутся плясать за нами,

Мы в этом - чистом поле встретим светом доблестным.

Боюсь не подобрать слов к тому, что не описать словами,

А остальное, как-то до весны....

Крутим, вертим жернова.

Ты от души лабай, - лечи косого, жирного.

В себе души раба найдут насквозь прошитого -

В районе живота, в конце лета паршивого.

Ты от души лабай!

Крутим, вертим жернова.

Ты от души лабай, - лечи косого, жирного.

В себе души раба найдут насквозь прошитого -

В районе живота в конце лета паршивого.

Ты от души лабай...

Ты от души лабай, ты от души лабай,

Ты от души лабай, ты от души - давай, давай, давай!

Ты от души лабай, ты от души лабай,

Ты от души - давай, давай!

Отдай себя полностью демонам, штурмуют твои полости медленно.

Ты сам - суррогат цвета белого, когда твоя реальность подделана.

Опустись на дно себя водником, с этим первобытным трепетом,

И оттуда - престарым неводом, мы вытянем престранную невидаль.

We draaien, we draaien de molenstenen.

Je labay vanuit het hart - behandel het schuine, dikke.

In de ziel van een slaaf, zullen ze het doorgestikt vinden -

In de buik, aan het einde van de zomer belabberd.

Je labay uit het hart!

We draaien, we draaien de molenstenen.

Je labay vanuit het hart - behandel het schuine, dikke.

In zichzelf zullen de zielen van een slaaf door en door worden gevonden -

In de buik aan het einde van de zomer belabberd.

Je labay vanuit het hart ...

Jij labai vanuit het hart, jij labai vanuit de ziel,

Je labay uit het hart, jij uit het hart - kom op, kom op, kom op!

Jij labai vanuit het hart, jij labai vanuit de ziel,

Jij labay vanuit het hart, jij vanuit het hart - kom op, kom op!

Geef jezelf volledig aan de demonen die langzaam je holten scheuren.

Je bent zelf een surrogaat voor de kleur wit als je werkelijkheid wordt nagebootst.

Ga naar de bodem van jezelf als een waterman, met deze oer-sensatie,

En vanaf daar - met een oud zegennet, zullen we een vreemd wonderland uittekenen.

In de borstkooi klopt iets waanzinnig - dit is een honderdkoppige kudde bizons,

Laten we de Vesuvius wakker schudden en de uitkomst betreuren.

Hier, in de leegte... Hier, in de leegte, de uitweg die je zoekt,

Maar elke ontlading van een defibrillator zal hem uit een coma halen.

We zullen niet tevergeefs rijmpjes gooien, waar we niet levend kunnen worden genomen -

Spoorwegechelon, we ademen zwaar in rook.

Shit, laten we deze rotzomer in de winter voortzetten;

En laat koud xenon zijn licht uit deze opening in het hoofd werpen.

En al die demonen die achter ons aan rennen om te dansen,

In dit open veld zullen we moedig licht ontmoeten.

Ik ben bang om geen woorden te vinden voor wat niet in woorden kan worden beschreven,

En de rest, op de een of andere manier tot de lente ....

We draaien, we draaien de molenstenen.

Je labay vanuit het hart - behandel het schuine, dikke.

In zichzelf zullen de zielen van een slaaf door en door worden gevonden -

In de buik, aan het einde van de zomer belabberd.

Je labay uit het hart!

We draaien, we draaien de molenstenen.

Je labay vanuit het hart - behandel het schuine, dikke.

In zichzelf zullen de zielen van een slaaf door en door worden gevonden -

In de buik aan het einde van de zomer belabberd.

Je labay vanuit het hart ...

Jij labai vanuit het hart, jij labai vanuit de ziel,

Je labay uit het hart, jij uit het hart - kom op, kom op, kom op!

Jij labai vanuit het hart, jij labai vanuit de ziel,

Jij uit het hart - kom op, kom op!

Geef je helemaal over aan de demonen, ze bestormen langzaam je holten.

Je bent zelf een surrogaat voor de kleur wit als je werkelijkheid wordt nagebootst.

Ga naar de bodem van jezelf als een waterman, met deze oer-sensatie,

En vanaf daar - met een oud zegennet, zullen we een vreemd wonderland uittekenen.