Ареола - ATL

Моего Эсминца бластер распорит ее обшивку с лязгом.

Детка, это ошибка, сдайся.

Я крепче затяну запястье.

Я знаю, ей это нравится.

Невесомость придушит в объятья,

Под шелест бортовой рации мы завязнем в этой липкой субстанции.

Припев:

Под созвездием Ориона мелькнет ее нежная Ареола.

Я подстерегу ее Мантикорой пока она по Млечному Пути ходит голой.

От этих церебральных переломов черствое сердце светит сверхновой.

Центрифугой закрутит до сблева.

Остановите звездолет, мне хреново.

Вот такой вот апокалипсис застынет картинками комикса.

Мы скурим с ней все камни Оникса, под небом, что ракетами колется.

И зарастет трещина корпуса, лепестками нежного крокуса.

Захлебнусь под водопадом волос, локонов цвет и глубокого космоса.

Вселенная, дай шанс пацану выпить до дна твой поцелуй.

Мой кислородный баллон на исходе, но не переживай, я протяну.

Тут звезды ткут гобелены бесконечным небосводом червивым.

Мы бродили по болотам Венеры, затыкая пальцами эти черные дыры.

В четырехмерном лабиринте, проклятом, между нами рвется нити Ариадны.

В тысячах тысяч жизней их разных, мы проходили уже это тысячекратно.

Ты сладко уснула на заднем сиденье Шаттла, что нес нас до луны и обратно.

Что нес нас до луны и обратно.

Припев:

Под созвездием Ориона мелькнет ее нежная Ареола.

Я подстерегу ее Мантикорой пока она по Млечному Пути ходит голой.

От этих церебральных переломов черствое сердце светит сверхновой.

Центрифугой закрутит до сблева.

Остановите звездолет, мне хреново.

Вода, как вино.

Из проволоки венок колючий самый;

А я такой, как в кино, - вынимаю медленно свой клинок лучезарный.

Всему я виной, эта Химера может спорить часами,

Но веду я: 3-0, и весь этот долбанный мир вдруг замер.

Вода, как вино.

Из проволоки венок колючий самый;

А я такой, как в кино, - вынимаю медленно свой клинок лучезарный.

Всему я виной, эта Химера может спорить часами,

Но веду я: 3-0, и весь этот долбанный мир вдруг замер.

Весь этот долбанный мир вдруг замер.

Весь этот долбанный мир вдруг замер.

De blaster van My Destroyer zal haar huid met een klap uit elkaar scheuren.

Schat, het is een vergissing, geef het op

Ik zal mijn pols strakker maken.

Ik weet dat ze er dol op is.

Gewichtloosheid zal in je armen wurgen,

Onder het geritsel van de boordradio komen we vast te zitten in deze plakkerige substantie.

Refrein:

Onder het sterrenbeeld Orion zal haar tedere Areola flitsen.

Ik zal op haar wachten met de Manticore terwijl ze naakt door de Melkweg loopt.

Van deze hersenbreuken straalt een eeltig hart als een supernova.

Spin met een centrifuge tot braaksel.

Stop het ruimteschip, ik ben slecht.

Hier is zo'n apocalyps die zal bevriezen met stripboekfoto's.

We zullen met haar alle stenen van Onyx roken, onder de hemel die prikt met raketten.

En de scheur in de romp zal overgroeien met de bloembladen van een tere krokus.

Ik zal stikken onder een waterval van haar, krullen van kleur en diepe ruimte.

Universum, geef het kind een kans om je kus tot op de bodem op te drinken.

Mijn zuurstoftank raakt op, maar maak je geen zorgen, ik hou het vol.

Hier weven de sterren wandtapijten met een eindeloos wormachtig firmament.

We dwaalden door de moerassen van Venus en stopten die zwarte gaten met onze vingers.

In een vierdimensionaal labyrint, vervloekt, worden de draden van Ariadne tussen ons in gescheurd.

In duizenden van hun verschillende levens hebben we dit al duizend keer meegemaakt.

Je viel heerlijk in slaap op de achterbank van de shuttle die ons naar de maan en terug bracht.

Dat bracht ons naar de maan en terug.

Refrein:

Onder het sterrenbeeld Orion zal haar tedere Areola flitsen.

Ik zal op haar wachten met de Manticore terwijl ze naakt door de Melkweg loopt.

Van deze hersenbreuken straalt een eeltig hart als een supernova.

Spin met een centrifuge tot braaksel.

Stop het ruimteschip, ik ben slecht.

Water is als wijn.

De meest stekelige krans van draad;

En ik ben zoals in de film - ik haal langzaam mijn stralende mes tevoorschijn.

Het is allemaal mijn schuld, deze Chimera kan uren ruzie maken

Maar ik leidde: 3-0, en de hele verdomde wereld bevroor plotseling.

Water is als wijn.

De meest stekelige krans van draad;

En ik ben zoals in de film - ik haal langzaam mijn stralende mes tevoorschijn.

Het is allemaal mijn schuld, deze Chimera kan uren ruzie maken

Maar ik leidde: 3-0, en de hele verdomde wereld bevroor plotseling.

De hele verdomde wereld bevroor plotseling.

De hele verdomde wereld bevroor plotseling.