Tried - Assemblage 23

I tried, I failed to believe

In the reward I would receive

If only heaven’s distant sun

Would burn away all the things I’d done

I tried to no avail

To keep my eyes from growing pale

But my vision came too late

And my belief started to abate

Like a tide recedes from rocky shores

I drew back no matter how much you implored

I have failed to see the beauty here

Everything I loved has disappeared

Worlds collide without a sound

And flames arise from frozen ground

But nothing can bring back my faith

You tried your best, but I’m afraid that it’s too late

I looked into your eyes

For some sign of surprise

That I would question all of this

That I would stand upon that precipice

But the look would never come

As you just stood there growing numb

And your eyes dropped to the ground

In search of something I might find profound

Like a tide recedes from rocky shores

I drew back no matter how much you implored

I have failed to see the beauty here

Everything I loved has disappeared

Worlds collide without a sound

And flames arise from frozen ground

But nothing can bring back my faith

You tried your best, but I’m afraid that it’s too late

I tried, I failed to forgive

For the life you made me live

A confusing ride at best

And at its worst, it seemed so meaningless

If there’s a lesson to be learned

Some sort of wisdom to be earned

It held too great a price

It required too great a sacrifice

Worlds collide without a sound

And flames arise from frozen ground

But nothing can bring back my faith

You tried your best, but I’m afraid that it’s too late

Ik heb het geprobeerd, ik kon het niet geloven

In de beloning die ik zou ontvangen

Als alleen de verre zon van de hemel

Zou alle dingen die ik had gedaan wegbranden

Ik heb geprobeerd tevergeefs

Om te voorkomen dat mijn ogen bleek worden

Maar mijn visioen kwam te laat

En mijn geloof begon af te nemen

Zoals een tij zich terugtrekt van rotsachtige kusten

Ik trok me terug, hoeveel je ook smeekte

Ik heb de schoonheid hier niet gezien

Alles waar ik van hield, is verdwenen

Werelden botsen zonder geluid

En vlammen komen uit bevroren grond

Maar niets kan mijn geloof terugbrengen

Je hebt je best gedaan, maar ik ben bang dat het te laat is

Ik keek in je ogen

Voor een teken van verrassing

Dat ik dit allemaal in vraag zou stellen

Dat ik op die afgrond zou staan

Maar de blik zou nooit komen

Terwijl je daar gewoon stond verdoofd te worden

En je ogen vielen op de grond

Op zoek naar iets dat ik diepgaand zou kunnen vinden

Zoals een tij zich terugtrekt van rotsachtige kusten

Ik trok me terug, hoeveel je ook smeekte

Ik heb de schoonheid hier niet gezien

Alles waar ik van hield, is verdwenen

Werelden botsen zonder geluid

En vlammen komen uit bevroren grond

Maar niets kan mijn geloof terugbrengen

Je hebt je best gedaan, maar ik ben bang dat het te laat is

Ik heb geprobeerd, ik heb niet kunnen vergeven

Voor het leven dat je me liet leven

Op zijn best een verwarrende rit

En in het ergste geval leek het zo zinloos

Als er een les moet worden geleerd

Een soort van wijsheid om te verdienen

Het had een te hoge prijs

Het vergde een te groot offer

Werelden botsen zonder geluid

En vlammen komen uit bevroren grond

Maar niets kan mijn geloof terugbrengen

Je hebt je best gedaan, maar ik ben bang dat het te laat is