Regret - Assemblage 23

Some time ago I checked my conscience

And found it wasn’t all that clean

A trail of people I had hurt

A sea of sins left unredeemed

Regret is a dull and rusted blade

That covers me with scars that never fade

These wounds, like a catalog of flaws

Serve to remind me of all the pain I’ve caused

So I resolved to make amends

To heal the damage I had done

But I could never stop the torrent

Of those regrets still yet to come

Regret is a dull and rusted blade

That covers me with scars that never fade

These wounds, like a catalog of flaws

Serve to remind me of all the pain I’ve caused

This bitter sadness overwhelms me

And mires me down with velvet arms

It’s time for me to face the music

It’s time to undo all this harm

Regret is a dull and rusted blade

That covers me with scars that never fade

These wounds, like a catalog of flaws

Serve to remind me of all the pain I’ve caused

Enige tijd geleden checkte ik mijn geweten

En ontdekte dat het niet zo schoon was

Een spoor van mensen die ik pijn had gedaan

Een zee van zonden die niet zijn verlost

Spijt is een bot en verroest mes

Dat bedekt me met littekens die nooit vervagen

Deze wonden, zoals een catalogus van gebreken

Dien om me te herinneren aan alle pijn die ik heb veroorzaakt

Dus besloot ik het goed te maken

Om de schade te genezen die ik had aangericht

Maar ik kon de torrent nooit stoppen

Van die spijt die nog moet komen

Spijt is een bot en verroest mes

Dat bedekt me met littekens die nooit vervagen

Deze wonden, zoals een catalogus van gebreken

Dien om me te herinneren aan alle pijn die ik heb veroorzaakt

Dit bittere verdriet overweldigt me

En put me uit met fluwelen armen

Het is tijd voor mij om de muziek onder ogen te zien

Het is tijd om al deze schade ongedaan te maken

Spijt is een bot en verroest mes

Dat bedekt me met littekens die nooit vervagen

Deze wonden, zoals een catalogus van gebreken

Dien om me te herinneren aan alle pijn die ik heb veroorzaakt