Decades - Assemblage 23

Time is like a serpent

That devours its own tail

The coils grow ever-tighter

With each moment it inhales

A foreboding sense of deja vú

That cannot be ignored

It’s hard to help but feel

We’ve seen and done this all before

History be damned

It’s only progress we embrace

Our eyes closed to the circles

That our memories re-trace

Arrogance & avarice

Distort our field of view

A re-run culture takes your past

And sells it back to you

Decades pass and years go by Days dissolve into the ether

Condense like clouds

And come raining back down

But we are blind to this debris

Piling up around our feet

Oblivious

And it’s killing us Fear and loathing paralyze

The populace throughout

Disengage the rhetoric

That brought this all about

Overcome and overrun

Pretend all this is new

Surely we’ll be hailed as heroes

When this all is through

Our memory is short

We throw all caution to the wind

The story’s changed so much

We can’t recall how it begins

Foresight is an absent friend

We left in distant days

Reflection makes us realize

The error of our ways

Tijd is als een slang

Dat verslindt zijn eigen staart

De spoelen worden steeds strakker

Met elk moment inhaleert het

Een onheilspellend gevoel van déja vú

Dat kan niet worden genegeerd

Het is moeilijk om te helpen, maar te voelen

We hebben dit allemaal eerder gezien en gedaan

Geschiedenis verdoemd

Het is alleen vooruitgang die we omarmen

Onze ogen sloten zich voor de cirkels

Dat onze herinneringen opnieuw traceren

Arrogantie en hebzucht

Ons gezichtsveld vervormen

Een herhalingscultuur neemt je verleden weg

En verkoopt het terug aan jou

Decennia gaan voorbij en jaren gaan voorbij Dagen lossen op in de ether

Condenseren als wolken

En kom terug naar beneden regenen

Maar we zijn blind voor dit puin

Opstapelen rond onze voeten

Onoplettend

En het doodt ons Angst en walging verlammen

De hele bevolking

Schakel de retoriek uit

Dat bracht dit allemaal teweeg

Overwonnen en overlopen

Doen alsof dit allemaal nieuw is

We zullen zeker als helden worden geprezen

Als dit allemaal voorbij is

Ons geheugen is kort

We gooien alle voorzichtigheid in de wind

Het verhaal is zo veranderd

We kunnen ons niet herinneren hoe het begon

Foresight is een afwezige vriend

We vertrokken over verre dagen

Reflectie doet ons beseffen

De fout van onze wegen