Collapse - Assemblage 23

I’m on the verge of collapse

I’m on the brink of disaster

And I’m far more lost than I want to admit

I’m at the end of my rope

I’m on the edge of a breakdown

And no matter how tightly I hold on, I still slip

And you’re watching me die

Right in front of your eyes

And if you turned your back on me

I wouldn’t be surprised

There’s no new story to tell

It’s every man for himself

As brick by brick

We construct our own personal hell

I’m running out of time

I’m running short of options

And the desperation is chewing me up inside

I’ve got nowhere to go

I’ve got no one to turn to Just accelerating, inescapable decline

And you’re watching me die

Right in front of your eyes

And if you turned your back on me

I wouldn’t be surprised

There’s no new story to tell

It’s every man for himself

As brick by brick

We construct our own personal hell

I’m suffocating with guilt

Asphyxiating on panic

And I can’t shake off this fear with which I’m bound

I’m buried up to my neck

I’m sinking under the water

And the next wave could be the one that brings me down

And you’re watching me die

Right in front of your eyes

And if you turned your back on me

I wouldn’t be surprised

There’s no new story to tell

It’s every man for himself

As brick by brick

We construct our own personal hell

Ik sta op het punt van instorten

Ik sta op de rand van een ramp

En ik ben veel meer verloren dan ik wil toegeven

Ik ben aan het einde van mijn touw

Ik sta op het punt van een inzinking

En hoe stevig ik me ook vasthoud, ik glij nog steeds uit

En je ziet me sterven

Recht voor je ogen

En als je me de rug toekeert

Het zou me niet verbazen

Er is geen nieuw verhaal te vertellen

Het is ieder voor zich

Als steen voor steen

We bouwen onze eigen persoonlijke hel

Ik heb bijna geen tijd meer

Ik heb bijna geen opties meer

En de wanhoop kauwt me van binnen op

Ik kan nergens heen

Ik heb niemand tot wie ik me kan wenden Gewoon versnellen, onontkoombare achteruitgang

En je ziet me sterven

Recht voor je ogen

En als je me de rug toekeert

Het zou me niet verbazen

Er is geen nieuw verhaal te vertellen

Het is ieder voor zich

Als steen voor steen

We bouwen onze eigen persoonlijke hel

Ik stik van schuld

Verstikking in paniek

En ik kan deze angst waarmee ik gebonden ben niet van me afschudden

Ik ben tot aan mijn nek begraven

Ik zink onder water

En de volgende golf kan degene zijn die me naar beneden haalt

En je ziet me sterven

Recht voor je ogen

En als je me de rug toekeert

Het zou me niet verbazen

Er is geen nieuw verhaal te vertellen

Het is ieder voor zich

Als steen voor steen

We bouwen onze eigen persoonlijke hel