Automaton - Assemblage 23

Inside the beige expanse

Between the two extremes

Reality begins to flicker

A wall with no detail

A face with no expression

A gun with a missing trigger

No anger or despair

No ecstasy or bliss

Just a husk left with no feeling

Shambling through life

In non-descript surroundings

A soul that’s worth concealing

No ups

No downs

Emotion gone

No blood

No soul

Automaton

Emotionally inert

Sporadically alert

The drone of the world is numbing

The traffic howls outside

The rumble of machines

Seem to warn of what is coming

The pressure starts to build

While the surface is pristine

There’s no sign of doom impending

But cracks begin to form

An aperture in bloom

A threshold to somber endings

No ups

No downs

Emotion gone

No blood

No soul

Automaton

Distant and detached

Impassive and aloof

The bullets start to rip through the building

Splinters taking flight

Through nebulas of smoke

And the cries of the unwilling

Emotion overwhelms

A hurricane of fear

A moment of realization

The monster hid inside

Until it couldn’t sleep

A disastrous abomination

No ups

No downs

Emotion gone

No blood

No soul

Automaton

In de beige uitgestrektheid

Tussen de twee uitersten

De werkelijkheid begint te flikkeren

Een muur zonder details

Een gezicht zonder uitdrukking

Een pistool met een ontbrekende trekker

Geen woede of wanhoop

Geen extase of gelukzaligheid

Nog een schil zonder gevoel

Schommelend door het leven

In een niet-beschrijvende omgeving

Een ziel die het waard is om te verbergen

Geen ups

Geen downs

Emotie weg

Geen bloed

Geen ziel

Automaat

emotioneel inert

Sporadisch alert

De drone van de wereld is verdovend

Buiten huilt het verkeer

Het gerommel van machines

Lijken te waarschuwen voor wat er gaat komen

De druk begint op te lopen

Terwijl het oppervlak ongerept is

Er is geen teken van naderend onheil

Maar er beginnen zich scheuren te vormen

Een diafragma in bloei

Een drempel voor sombere eindes

Geen ups

Geen downs

Emotie weg

Geen bloed

Geen ziel

Automaat

Afstandelijk en vrijstaand

Onbewogen en afstandelijk

De kogels beginnen door het gebouw te scheuren

Splinters nemen de vlucht

Door rooknevels

En de kreten van de onwilligen

Emotie overweldigt

Een orkaan van angst

Een moment van realisatie

Het monster verstopte zich binnen

Tot het niet kon slapen

Een rampzalige gruwel

Geen ups

Geen downs

Emotie weg

Geen bloed

Geen ziel

Automaat