Nefesim - Aspova

Dört yandan saldırıyorlar

Duvarlar, duvarlar

İnanmam kandırıyorlar

Yalanlar, kolpa Dünya

Yetti bana bu kadarı artık

Hep bu suçu kaderime attım

Renkli tablolarda siyahtım

Hissiyatımı morgta bıraktım

Bi' şeyler kaybettim or’da

Aramıyorum bayağıdır

Göğüs kafesimin altında nefes alamıyorum bayağıdır

Çok şey kaybettim onda

Sayamıyorum bayağıdır

Ruhuma tamir lazım

Umursayamıyorum hayatı

Tükendim sonunda, ey

Güvendim sebepsizce

Tükendim sonunda, ey

Güvendim sebepsizce

Tükendim sonunda

Güvendim sebepsizce

Nefes nefese kaldım

Yokuşlarda hep tıkandım

Domuzlar mı saldık sandın?

Ah nefesim, ner’desin?

Allah’ın belası bir adama denk geldin

Bebeğim pişman olucaksın

Ne kadar temizdin de pislendin

Güzelim pişman olucaksın

Her yaralı küfreder yarınına

Her tarafım ölüler, yaralılar

Parçalanmış cesetler

Umut katili kadınlarlayım

Kastım var hep kendime

Ne dostum ne sevdiklerime

Yastıklar sel oldu yine

Ne boşluklar doldu yerine

Çıkış aramak yok, ilk kural

Çünkü bulamam, hem kim uyar?

Kavgayı alır hep ilk vuran

Bağırıp durursun yok bir duyan

Tükendim sonunda, ey

Güvendim sebepsizce

Tükendim sonunda, ey

Güvendim sebepsizce

Tükendim sonunda

Güvendim sebepsizce

Nefes nefese kaldım

Yokuşlarda hep tıkandım

Domuzlar mı saldık sandın?

Ah nefesim, ner’desin?

Ze vallen van alle kanten aan

muren, muren

Ik geloof niet dat ze bedriegen

Lies, Kolpa World

Dat is nu genoeg voor mij

Ik gaf dit altijd de schuld aan mijn lot

Ik was zwart in kleurenschilderijen

Ik liet mijn gevoel in het mortuarium

Ik heb daar iets verloren

Ik ben niet op zoek, het is gebruikelijk

Ik kan niet ademen onder mijn ribbenkast

Ik verloor er veel in.

Ik kan het niet tellen, het is gebruikelijk

Mijn ziel heeft herstel nodig

Ik geef niets om het leven

Ik ben eindelijk uitgeput, ey

Ik vertrouwde zonder reden

Ik ben eindelijk uitgeput, ey

Ik vertrouwde zonder reden

Ik ben eindelijk uitgeput

Ik vertrouwde zonder reden

ik ben buitenadem

Ik zit altijd vast op de piste

Dacht je dat we varkens vrijlieten?

Oh mijn adem, waar ben je?

Je kwam een ​​verdomde man tegen

Schat, je zult er spijt van krijgen

Hoe schoon was je

Je zult spijt krijgen mijn liefste

Elke gewonde vervloekt zijn morgen

Overal om me heen zijn de doden, de gewonden

verminkte lijken

Ik ben met hoop moordenaarsvrouwen

Ik heb altijd een doel voor mezelf

Noch mijn vriend, noch mijn dierbaren

Kussens weer ondergelopen

Welke hiaten zijn in plaats daarvan opgevuld?

Geen uitgang zoeken, eerste regel

Want ik kan het niet vinden, en wie past er?

Het duurt de strijd, altijd de eerste om te raken

Je blijft schreeuwen, niemand hoort

Ik ben eindelijk uitgeput, ey

Ik vertrouwde zonder reden

Ik ben eindelijk uitgeput, ey

Ik vertrouwde zonder reden

Ik ben eindelijk uitgeput

Ik vertrouwde zonder reden

ik ben buitenadem

Ik zit altijd vast op de piste

Dacht je dat we varkens vrijlieten?

Oh mijn adem, waar ben je?