Eve Dönüyorum - Aspova, Depar

Kaçamadım her şey üstüme

Paraladım her gün kendimi

Yaz, yaz dur-mak yok

Harcadım gençliğimi

Bırakın biraz da mutsuz olayım, ey

Yaşadığım hayatı sorgulamayın, ey

Düşüncelerimle varım, hep onlarlaydım

Bir gün Muhammed’im, aynı gün Aspova’yım

Yazdıklarım gerçek ürünüydü hep

Sen üstü kapalı olduğundan anlamadın belki de

Bilmiyorum sebebini derdimin

Pişmanlığım yok ama yaşlanıyorum git gide

Sayıp dur duvarlara at çentik

Son el çektim, elime okey taş geldi

Bugün tok karnım, eve yıllarca aç geldim

Anne seni seviyorum, emeklerin baş verdi, ey

Ölümü düşünüyorum

Sanıyorlar ki kendi kendimi düşürüyorum, hayır!

Böyle vardım, böyle olacağım

O mezarlık ne kadar soğuk olursa olsun

Üşümüyorum hayır

Yok, yapamam sonu yok

Kaçamam, ölüyorum

Yaram var, biliyorum

Ama yine de bi' şunu dinle;

Hayaller yalan oldu

Eve dönüyorum…

Karanlık dağ gibi karışmda bugün, ışıklar gerimdeydi

Yıkık dökük binam, oysa geçmişim içindeydi

Masmavi gökyüzüme sayfalarca gri değdi

Korkmadım inan ki çünkü rap her zaman benimleydi

Almayayım pastadan pay

İstemem hiçbirini problemlerim artar

Geçip gider sanarsın bir günde unutursan

Öyle zamanlar olur gözyaşın yere damlar

Çektiğin dertler uzar

Bu benim savaşım Hip-hop, bu içimdeki son zaferim

En tepeyi Seyrederken en dibini resmederim

Nefretim anahtar, kapının ardı fazla derin

Adım Depar, hiçbir zaman olmadı bir rol modelim

Yok, yapamam sonu yok

Kaçamam, ölüyorum

Yaram var, biliyorum

Ama yine de bi' şunu dinle;

Hayaller yalan oldu

Eve dönüyorum…

Bırak ellerim yansın, her yerim donsun

Yıllarımı sattım, geleceğimi kurdum

Günahlarım arttığın gün dengemi buldum

Sen nerdesin?

Yoksun

Bilemezsin, hiç olmamışsın

Yarından korkmamışsın

Gölgen yolda kalmışken gerçekle tanışmamışsın

Duvarlardan öğrenmişsin, çocukluk arkadaşımsın

Dik yürüyebiliyorsam, aynalarıma yaslanmışımdır

Bak almıyorum yara

Böyle nereye kadar gider değil mi?

Bu kez numara yok, elveda geride kalanlara

Bir daha dene, düş, ayağa kalk, bildiklerini okumaya

Otuz kere düşün, bir kez adım at

Seni kim hatırlıyorsa o kadar varsın

Ne kadar oyunda kala-bilirsin?

Bilebilir misin?

Hayır!

İsteklerine gidebilir misin?

Hayır!

E peki sence yaşıyor musun?

Hayır!

Neden o zaman bu dünyaya ait gibi davranıyor bu dolunay?

Hiçbir sebep bulamıyorum, hayır

Artık ağır ağır gidiyorum, bilmiyorum hayır

Yok, yapamam sonu yok

Kaçamam, ölüyorum

Yaram var, biliyorum

Ama yine de bi' şunu dinle;

Hayaller yalan oldu

Eve dönüyorum…

Hayaller.

hayaller yalan…

Yalan, yalan oldu

Ik kon niet aan alles op mij ontsnappen

Ik brak mezelf elke dag

Zomer, zomer, geen stop

Ik heb mijn jeugd doorgebracht

Laat me ook een beetje verdrietig zijn, ey

Twijfel niet aan het leven dat ik leef, ey

Ik besta met mijn gedachten, ik was altijd bij hen

Op een dag ben ik Mohammed, dezelfde dag ben ik Aspova

Wat ik schreef was altijd het echte product

Misschien begreep je het niet omdat het impliciet was

Ik weet niet waarom ik zeg

Ik heb geen spijt, maar ik word oud

Countin' op de muren, notch

Ik nam de laatste hand, ik kreeg een okey stone

Ik zit vol vandaag, ik kwam al jaren hongerig thuis

Moeder ik hou van je, je werk is begonnen, ey

Ik denk aan de dood

Ze denken dat ik mezelf laat vallen, nee!

Ik was zo, ik zal zo zijn

Hoe koud die begraafplaats ook is

ik heb het niet koud nee

Nee, ik kan niet, er is geen einde

Ik kan niet ontsnappen, ik ga dood

Ik heb een litteken, ik weet het

Maar toch, luister hier eens naar;

Dromen zijn leugens geweest

Ik kom naar huis…

Donkere bergen vermengden zich vandaag, de lichten waren achter me

Mijn vervallen gebouw, maar mijn verleden zat erin

Grijze pagina's raakten mijn azuurblauwe lucht

Ik ben niet bang, want rap was altijd bij me

Ik neem geen stukje van de taart

Ik wil niet dat mijn problemen toenemen

Je denkt dat het voorbij gaat, als je het binnen een dag vergeet

Er zijn momenten dat je tranen op de grond druppelen

Je problemen worden langer

Dit is mijn strijd Hiphop, dit is mijn laatste overwinning van binnen

Terwijl ik naar de bovenkant kijk, schilder ik de onderkant

Mijn haat is de sleutel, de achterkant van de deur is te diep

Mijn naam is Depar, ik ben nooit een rolmodel geweest

Nee, ik kan niet, er is geen einde

Ik kan niet ontsnappen, ik ga dood

Ik heb een litteken, ik weet het

Maar toch, luister hier eens naar;

Dromen zijn leugens geweest

Ik kom naar huis…

Laat mijn handen branden, overal bevriezen

Ik heb mijn jaren verkocht, ik heb mijn toekomst gebouwd

Ik vond mijn evenwicht op de dag dat mijn zonden toenamen

Waar ben je?

verstoken van

Je weet het niet, je bent nog nooit geweest

Je bent niet bang voor morgen

Je hebt de waarheid niet ontmoet terwijl je schaduw op de weg was

Je leerde van de muren, je bent mijn jeugdvriend

Als ik rechtop kan lopen, leun ik tegen mijn spiegels

Kijk, ik ben niet gewond

Hoe ver gaat dat, toch?

Geen trucjes deze keer, vaarwel aan de achterblijvers

Probeer het opnieuw, val, sta op, lees wat je weet

Denk dertig keer, stap één keer

Wie je herinnert, je besta

Hoe lang kun je in het spel blijven?

kun je dat weten?

Nee!

Kun je naar je wensen gaan?

Nee!

Wel, denk je dat je nog leeft?

Nee!

Waarom gedraagt ​​deze volle maan zich dan alsof hij van deze wereld is?

Ik kan geen reden vinden, nee

Ik ga nu langzaam, ik weet het niet nee

Nee, ik kan niet, er is geen einde

Ik kan niet ontsnappen, ik ga dood

Ik heb een litteken, ik weet het

Maar toch, luister hier eens naar;

Dromen zijn leugens geweest

Ik kom naar huis…

dromen.

dromen liegen...

Het was een leugen, het was een leugen