Kapı - Aspova, Necip Mahfuz

Sağ kalanlarımız var mı?

Bu sandığa masum cesetler saklı

Baktık etrafta herkes haklı

Kalsın bu sokak, bizim kalsın bu sokak

Tatava yasak, sen yorulduk san

Rahatla uzan, derdimiz var eksik olmaz

Git ona (git ona), git sorma (git sorma)

Hayat bu çelmeyi çok seviyor

Benim ahdım var, deli gömleğim yok

Hecelere yükledik abi bi' ton tasa, dert başa

Hiç yok farklı bi' ton

Kaçmadı kavgamız aynı

Aynamız da bizim

Açmadık perdeler karanlık oda, sanki

Korkuyor musun yoksa kalk yanımdan

Hayat varsa üç yüz sayfalık kitaplarından

Kaçıncı kapalı kapı bu, bu

Açılmayan mazileri hatırlayıp dur, dur

Hangi tarih yazdı bunu söyle

Unutulduk, unutulduk

Kaçıncı kapalı kapı bu, bu

Açılmayan mazileri hatırlayıp dur, dur

Hangi tarih yazdı bunu söyle

Unutulduk, unutulduk

Neyine güvenir ruhum?

Söküp alıp elimle tutarım onu

Her adım başı pusu

Ne zaman uyudum;

o zaman yapıştı yakama huzur

Yürünen uzun bi' yol

Gidince dönülmüyor ve sonu görünmüyor

Yaradan ölünmüyor

Ama şakadan ölüm de yok (yok, yok, yok)

Uçsuz bucaksız yolculuklarla konuştun aslında konu şu dilinden dökülen cümlenin

hedefi sonuçtan oluşur

Bu seni yıkar ve eder adam, nereye kadar?

Gerçeğin kapılır bir yalana

İçinden çıkılmaz bu halin acısı dökülür sigarana

Bir yanında sen ve bir yanında ben hep üçümüz bir arada

Gözlerimizin özlemi gökyüzüne

Boynundan asılı flamalar

Yüksekten izlerken bu şehri

Nefretin dönüşür canavara

Kaçamaz olursun dizlerin üstünde sürünmek istersen kefenin cebinden para çıkar

Bunun için yaşa, bunun için geber

Bokun içinde debelen uçurum ucunda

Tepeden zemine bi' düş hele tüm kelimeler istemsiz şekilde dönüşür birbirine

Bu şekilde döner mi çark?

Kabuslarım gerçekten görününce

Uyanmak istediğim bir cehennem

Saf karanlığının gölgesinde

Kaçıncı kapalı kapı bu, bu

Açılmayan mazileri hatırlayıp dur, dur

Hangi tarih yazdı bunu söyle

Unutulduk, unutulduk

Kaçıncı kapalı kapı bu, bu

Açılmayan mazileri hatırlayıp dur, dur

Hangi tarih yazdı bunu söyle

Unutulduk, unutulduk

Sonuçta gidenler onlardı

Yaka silktin yalnızlıktan

Pek asildin eskilerde

Üzülme tepende yine güneş doğacak

Gece içtin kara sütünü gününün

Ölümsüz olmak istiyordun

Şarap gibi yıllanırken aklın

Bardağın dibinde kaldı korkun

Şimdi geçmiyor mu forsun?

(hayır)

İçinde sadece korku kaldı

Meleklerle yarışmak niyetken

İçindeki şeytana borçlu kaldın

Sonsuz artık bu yoksunluk

Geri gidişini resmediyor talihin

Aklına getir hep faniliğini

Pişmanlık bu dünyaya tabi değil hiç

Hangi kapıyı açacağına ver karar

Karanlık olmadan her taraf

Yalpalar yüzüne düşen o ışık

Ortasındasın hep kışın

Düşün taşın, sadakat en büyük sınavın

O yüzden yaralı inançların

Aklını kaybettiğini düşünme

Sadece yanlış taraftasın

Tüm kazanımlar biter bi' gün

Para gibi, aşk gibi, dostlar gibi

Burnun sürter yoklar dibi

Kavuşamayan tüm kollar gibi

Farklı pusudaki yollar gibi

Bedenin düşer, yoklar dibi

Gündüz gözüyle ölmek gibi

Gün bitip özüne dönmek gibi

Hebben we overlevenden?

In deze kist zijn onschuldige lijken verborgen

We keken rond iedereen heeft gelijk

Laat deze straat van ons zijn, laat deze straat van ons zijn

Tatava is verboden, je denkt dat we moe zijn

Ontspan, ga liggen, we hebben een probleem.

Ga naar hem (ga naar hem), ga niet vragen (ga niet vragen)

Het leven houdt van deze reis

Ik heb mijn eed, ik heb geen dwangbuis

We hebben het in lettergrepen geladen, bro, een hoop problemen, problemen

Er is geen andere toon

Ons gevecht liep niet weg, het is hetzelfde

Onze spiegel is ook onze

We deden de gordijnen niet open, donkere kamer, alsof

Ben je bang of sta op van mij

Als er leven is, een van zijn driehonderd pagina's tellende boeken

Welke gesloten deur is dit, dit

Denk aan het ongeopende verleden, stop, stop

Vertel me op welke datum

Vergeten, vergeten

Welke gesloten deur is dit, dit

Denk aan het ongeopende verleden, stop, stop

Vertel me op welke datum

Vergeten, vergeten

Wat vertrouwt mijn ziel?

Ik doe het af en houd het met mijn hand vast

hinderlaag bij elke stap

Wanneer heb ik geslapen;

toen bleef de vrede in me hangen

Een lange weg te lopen

Als je weggaat, keer je niet terug en is het einde niet zichtbaar

Schepper sterft niet

Maar er is geen grapje over de dood (nee, nee, nee)

Je praatte met eindeloze reizen, in feite is het onderwerp de zin die uit je tong vloeide.

doel bestaat uit resultaat

Dit zal je wassen en vernietigen man, hoe ver?

Uw waarheid is gevangen in een leugen

De pijn van deze onlosmakelijke situatie stroomt in je sigaret

Jij aan de ene kant en ik aan de andere, wij alle drie samen

Onze ogen verlangen naar de lucht

Slingers hangend aan de nek

Deze stad van bovenaf bekijken

Je haat verandert in een monster

Je kunt niet ontsnappen, als je op je knieën wilt kruipen, komt er geld uit de zak van de lijkwade

Leef ervoor, sterf ervoor

Op de rand van de afgrond spartelend in de stront

Droom gewoon van de top naar de grond, alle woorden veranderen onwillekeurig in elkaar

Draait het wiel zo?

Wanneer mijn nachtmerries echt komen

een hel waar ik wakker wil worden

In de schaduw van pure duisternis

Welke gesloten deur is dit, dit

Denk aan het ongeopende verleden, stop, stop

Vertel me op welke datum

Vergeten, vergeten

Welke gesloten deur is dit, dit

Denk aan het ongeopende verleden, stop, stop

Vertel me op welke datum

Vergeten, vergeten

Zij waren tenslotte degenen die vertrokken.

Je haalde je schouders op uit eenzaamheid

Vroeger was je zo nobel

Wees niet verdrietig, de zon komt weer op

Je dronk de zwarte melk van je dag 's nachts

je wilde onsterfelijk zijn

Je geest veroudert als wijn

Angst bleef op de bodem van het glas

Gaat het nu niet over?

(nee)

Alleen angst bleef binnen

Terwijl ik van plan ben te concurreren met de engelen

Je bent de duivel van binnen schuldig

Eindeloos nu deze ontbering

Het schildert je geluk achteruit

Onthoud altijd je sterfelijkheid

Spijt is helemaal niet onderworpen aan deze wereld

Beslissen welke deur te openen

Allemaal zonder duisternis

Dat licht dat wiebelt op je gezicht

Je zit altijd midden in de winter

Denk er eens over na, loyaliteit is je grootste test

Dus je gewonde overtuigingen

Denk niet dat je gek bent geworden

je zit gewoon aan de verkeerde kant

Alle winsten eindigen op een dag

Zoals geld, zoals liefde, zoals vrienden

Je neus wrijft

Zoals alle armen die elkaar niet kunnen ontmoeten

Zoals verschillende loerende wegen

Je lichaam valt, ze verdwijnen

Zoals sterven in het daglicht

Het is alsof de dag voorbij is en je teruggaat naar je essentie.