Hieronder staat de songtekst van het nummer BernsteinmeerengeL , artiest - ASP met vertaling
Originele tekst met vertaling
ASP
Scharen von Engeln stürzen taumelnd in ein Meer aus Harz
Und verstricken sich in transparentem Gold
Einst waren ihre Flügel weiß wie Schnee, die Augen schwarz
Nun hören sie nicht mehr, wie der Donnerhimmel grollt
Sie versuchen noch zu schwimmen
Zuckende Leiber, so weit das Auge reicht
Schon verstummen die ersten Stimmen
Bis das Schreien endlich Totenstille weicht
Keine Gründe
Keine Sünde
Kein Erbarmen.
Kein Flügelschlag
Weder Vergebung
Noch Wiederbelebung
Weil sie keiner zu retten vermag
Und im heiligen Schein
Sind sie doch ganz allein
Konserviert bis zum jüngsten Tag
Im Stein
Manchmal, wenn nachts der Sturm selbst tiefstes Wasser noch aufwühlt
Die Sonne blass und gelb im Morgennebel glüht
Dann werden die umhüllten Wesen an den Strand gespült
Und tausend Fragen drücken Findern aufs Gemüt
Eingeschlossen wie Insekten
Erstarrt bewahrt in endlos langer Qual
Die Perfekten, Unbefleckten
Waren sie doch nicht die erste und die bessere Wahl?
Keine Gründe
Keine Sünde
Kein Erbarmen.
Kein Flügelschlag
Weder Vergebung
Noch Wiederbelebung
Weil sie keiner zu retten vermag
Und im heiligen Schein
Sind sie doch ganz allein
Konserviert bis zum jüngsten Tag
Im Stein
Doch zuvor kam
Ungehorsam
Dann Erstaunen und Furch im Gesicht
Weder Vergebung
Noch Wiederbelebung
Konserviert bis zum jüngsten Gericht
Und im heiligen Schein
Sind sie doch ganz allein
Bis Erlösung folgt oder auch nicht
Vom Sein
Und nun trägst du ein angeschwemmtes Bruchstück auf der Haut
An einer Kette auf der zarten, warmen Brust
Nur eine Feder zeugt noch von dem Leiden, gut verstaut
Du bist dir bloß der Schönheit dort im Stein bewusst
Zwermen engelen vallen tuimelend in een zee van hars
En verstrikt raken in transparant goud
Eens waren hun vleugels wit als sneeuw, hun ogen zwart
Nu horen ze niet meer hoe de donderlucht rommelt
Ze proberen nog steeds te zwemmen
Trillende lichamen zover het oog reikt
De eerste stemmen vallen al stil
Tot het geschreeuw eindelijk plaats maakt voor doodse stilte
Geen redenen
geen zonde
Geen genade.
Geen vleugelslag
noch vergeving
Nog steeds opwekking
Omdat niemand haar kan redden
En in het heilige licht
Zijn ze allemaal alleen?
Bewaard tot de dag des oordeels
in de steen
Soms, als de storm 's nachts zelfs het diepste water opschudt
De zon gloeit bleek en geel in de ochtendmist
Dan worden de verhulde wezens aangespoeld op het strand
En duizend vragen drukken de vinders op de geest
Gevangen als insecten
Bevroren bewaard in eindeloze kwelling
De perfecte, onberispelijke
Zijn zij niet de eerste en betere keuze?
Geen redenen
geen zonde
Geen genade.
Geen vleugelslag
noch vergeving
Nog steeds opwekking
Omdat niemand haar kan redden
En in het heilige licht
Zijn ze allemaal alleen?
Bewaard tot de dag des oordeels
in de steen
Maar voordat dat kwam
ongehoorzaamheid
Dan verbazing en angst in het gezicht
noch vergeving
Nog steeds opwekking
Bewaard tot het Laatste Oordeel
En in het heilige licht
Zijn ze allemaal alleen?
Tot verlossing volgt of niet
van zijn
En nu draag je een aangespoeld fragment op je huid
Aan een ketting op de delicate, warme borst
Slechts één veer getuigt nog van het lijden, goed opgeborgen
Je bent je gewoon bewust van de schoonheid daar in de steen
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt