Wer sonst? (feat. Micha Rhein) - ASP, ASP feat. Micha Rhein, Micha Rhein

Die Welt ist wieder eine Scheibe, eine Bleibe nur noch

Und so schnell entrinnt die Zeit

Kein Zuhause mehr im Mutterschoß und heimatlos

Treiben wir zur Dunkelheit

So sind wir immer auf der Reise wie in Eisenketten

Wie in Sträflingskolonien

Die Reihen ziehn sich scheinbar endlos hin ganz ohne Sinn

Willenlos kann keiner fliehn

Du bist das Kettenglied, das fehlt

Das, um uns zu retten, sieht, was zählt

Fragst du dich denn nicht zu sehr wann?

Frag dich nur noch: wenn nicht du, wer dann?

Du bist der Schimmer im Turm

Wer sonst, wenn nicht du, kann es sein?

Du bist die Stimme im Sturm

Wer sonst, wenn nicht du, kann es sein?

Du bist das Licht am Horizont

Verbrennst dich selbst als Leuchtsignal

Ganz gleich, ob die Gewitterfront

Viel lauter brüllt, es ist egal

Es zählt nur: Jemand muss schreien

Wer sonst, wenn nicht du, kann es sein?

Wir standen immer nur im Mittelpunkt

Die Schritte ungelenk

Doch es drängt uns hin zum Rand

Wir sind die Flut, wir reißen alles mit.

Ein Parasit

Und hinter uns nur totes Land

Die Welt ist wieder eine Scheibe, eine Bleibe nur noch

Und so schnell entrinnt die Zeit

Und wir machten sie uns untertan in hundert Jahren

Ist das alles längst vorbei

Du bist das Kettenglied, das fehlt

Das, um uns zu retten, sieht, was zählt

Fragst du dich denn nicht zu sehr wann?

Frag dich nur noch: wenn nicht du, wer dann?

Du bist der Schimmer im Turm

Wer sonst, wenn nicht du, kann es sein?

Du bist die Stimme im Sturm

Wer sonst, wenn nicht du, kann es sein?

Du bist das Licht am Horizont

Verbrennst dich selbst als Leuchtsignal

Ganz gleich, ob die Gewitterfront

Viel lauter brüllt, es ist egal

Es zählt nur: Jemand muss schreien

Wer sonst, wenn nicht du, kann es sein?

Ganz so als wären es Besucher, die danach heimkehren

Die alles andre überwuchern, sich zu stark vermehren

Die alles mit dornigen Ranken schon im Keim ersticken

Mit ihren zornigen Gedanken Widerstand erdrücken

Doch du willst endlich wieder sprechen

Endlich nicht mehr schweigen

Und willst, kann es auch leicht zerbrechen

Endlich Rückgrat zeigen

Du bist der Schimmer im Turm

Wer sonst, wenn nicht du, kann es sein?

Du bist die Stimme im Sturm

Wer sonst, wenn nicht du, kann es sein?

Du bist das Licht am Horizont

Verbrennst dich selbst als Leuchtsignal

Ganz gleich, ob die Gewitterfront

Viel lauter brüllt, es ist egal

Es zählt nur: Jemand muss schreien

Wer sonst, wenn nicht du, kann es sein?

Es zählt nur: Jemand muss schreien

Wer sonst, wenn nicht du, kann es sein?

Wer sonst?

De wereld is weer plat, er is maar één plek om te verblijven

En de tijd vliegt zo snel voorbij

Niet langer een thuis in de baarmoeder en dakloos

Laten we afdwalen naar het donker

Dus we zijn altijd op reis als in ijzeren kettingen

Zoals in veroordeelde kolonies

De rijen lijken zich eindeloos uit te strekken zonder enig gevoel

Niemand kan vluchten zonder wil

Jij bent de link die ontbreekt

Dat om ons te redden zien wat belangrijk is

Vraag je jezelf niet teveel af wanneer?

Stel jezelf de vraag: zo niet jij, wie dan wel?

Jij bent de glinstering in de toren

Zo niet jij, wie kan het anders zijn?

Jij bent de stem in de storm

Zo niet jij, wie kan het anders zijn?

Jij bent het licht aan de horizon

Verbrand jezelf als een uitbarsting

Het maakt niet uit of het onweer front

Veel luider gebrul, het maakt niet uit

Het enige dat telt is dat iemand moet schreeuwen

Zo niet jij, wie kan het anders zijn?

We waren altijd het middelpunt van de belangstelling

De stappen ongemakkelijk

Maar het duwt ons naar de rand

Wij zijn het tij, we dragen alles met ons mee.

een parasiet

En achter ons alleen dood land

De wereld is weer plat, er is maar één plek om te verblijven

En de tijd vliegt zo snel voorbij

En we hebben ze in honderd jaar aan ons onderworpen

Is het allemaal al lang voorbij?

Jij bent de link die ontbreekt

Dat om ons te redden zien wat belangrijk is

Vraag je jezelf niet teveel af wanneer?

Stel jezelf de vraag: zo niet jij, wie dan wel?

Jij bent de glinstering in de toren

Zo niet jij, wie kan het anders zijn?

Jij bent de stem in de storm

Zo niet jij, wie kan het anders zijn?

Jij bent het licht aan de horizon

Verbrand jezelf als een uitbarsting

Het maakt niet uit of het onweer front

Veel luider gebrul, het maakt niet uit

Het enige dat telt is dat iemand moet schreeuwen

Zo niet jij, wie kan het anders zijn?

Net alsof het bezoekers zijn die daarna naar huis gaan

Die al het andere overwoekeren, te veel vermenigvuldigen

Die alles in de kiem smoren met doornige ranken

Verpletter weerstand met hun boze gedachten

Maar je wilt eindelijk weer praten

Eindelijk geen stilte meer

En als je wilt, kan het ook gemakkelijk breken

Laat eindelijk je ruggengraat zien

Jij bent de glinstering in de toren

Zo niet jij, wie kan het anders zijn?

Jij bent de stem in de storm

Zo niet jij, wie kan het anders zijn?

Jij bent het licht aan de horizon

Verbrand jezelf als een uitbarsting

Het maakt niet uit of het onweer front

Veel luider gebrul, het maakt niet uit

Het enige dat telt is dat iemand moet schreeuwen

Zo niet jij, wie kan het anders zijn?

Het enige dat telt is dat iemand moet schreeuwen

Zo niet jij, wie kan het anders zijn?

Wie anders?