The Song of the Camels - Art Garfunkel, Amy Grant

Not born to the forest are we

Not born to the plain

To the grass and the shadowed tree

And the splashing of rain.

Only the sand we know

And the cloudless sky,

The mirage and the deep-sunk well

And stars on high

To the sound of our bells we came

With huge soft stride

Kings riding upon our backs

And the slave’s at our side

Out of the east brought on by a dream of a star

Seeking the hills and the groves

Where the fixed towns are.

Our goal was no palace gate

No temple of old

But a child in his mother’s lap

In the cloudy cold

The olives were windy and white

Dust swirled through the town

As all in their royal robes

Our masters knelt down

Then back to the dessert we paced in our phantom state

And faded again int he sands

That are secret as fate-

Portents of glory and danger our dark shadows lay

At the feet of the babe in the manger

And then drifted away…

Niet geboren in het bos zijn wij?

Niet geboren op de vlakte

Naar het gras en de boom in de schaduw

En het spatten van regen.

Alleen het zand dat we kennen

En de wolkenloze hemel,

De luchtspiegeling en de diepgezonken put

En sterren op hoog

Op het geluid van onze klokken kwamen we

Met enorme zachte pas

Koningen rijden op onze ruggen

En de slaaf staat aan onze zijde

Uit het oosten voortgebracht door een droom van een ster

Op zoek naar de heuvels en de bosjes

Waar de vaste steden zijn.

Ons doel was geen paleispoort

Geen tempel van weleer

Maar een kind op de schoot van zijn moeder

In de bewolkte kou

De olijven waren winderig en wit?

Stof dwarrelde door de stad

Zoals allemaal in hun koninklijke gewaden

Onze meesters knielden neer

Dan terug naar het toetje dat we in onze fantoomstaat liepen

En weer vervaagd in het zand

Die geheim zijn als het lot-

Voortekenen van glorie en gevaar die onze donkere schaduwen leggen

Aan de voeten van de baby in de kribbe

En dreef toen weg...