The Frog - Art Garfunkel, Amy Grant

The frog hopped, silently, fearfully

in out from the chill of night

Covered with the shiny dew of morning

Carefully, he came to cause no fright to the Son of God a-borning

Since from his place upon the earth he could not see the manger

Tho' shy, he leaped into the air to see the little stranger

The beasts were outraged!

Angry that a frog so impolite

Would dare disturb the Holy Child’s dreaming

«Get you far away and out of sight,

You are ugly and blaspheming.

And why do you not humbly bow,

And what gift are you bringing?»

The Frog then croaked,

«I come to God with only my rough singing

I came to sing for Jesus.»

The animals laughed, «hahahaha» to think of such a joke

That a simple frog would be so odd as to come to God to croak

The animals laughed, «hahahahahaha»

That a simple frog would be so odd as to come to God to croak

Baby Jesus saw the frog and laughed with sheer delight

To see him hopping high through the stable

And Mary softly did him invite to sing the little boy’s first fable

Light came down from heaven and around the frog was gleaming

And like an Angel sent from God

The lowly frog was singing

And he sang of logs and polliwogs

Of rafts and summer fishin;

Of morning frogs and puppy dogs

And places to go wishin'

Of misty bogs and swimming togs

and treasures laying deep.

And when the last note died away

The baby was asleep

And from that day on the frog was drawn to live high in the towers

Of pine and oak, no more to croak among the water flowers

But a tree frog he would always be whose voice could shame the bird

And they say that every Easter morn his voice can still be heard

De kikker sprong, stil, angstig

in uit de kilte van de nacht

Bedekt met de glanzende dauw van de ochtend

Voorzichtig kwam hij om de geboren Zoon van God geen schrik te bezorgen

Omdat hij vanaf zijn plaats op aarde de kribbe niet kon zien

Tho' verlegen, hij sprong in de lucht om de kleine vreemdeling te zien

De beesten waren woedend!

Boos dat een kikker zo onbeleefd is

Zou het aandurven om de dromen van het Heilige Kind te verstoren?

«Haal je ver weg en uit het zicht,

Je bent lelijk en lasterlijk.

En waarom buig je niet nederig,

En welk cadeau neem je mee?»

De Kikker kwaakte toen,

"Ik kom tot God met alleen mijn ruwe zang"

Ik ben gekomen om voor Jezus te zingen.»

De dieren lachten, «hahahaha» om aan zo’n grap te denken

Dat een eenvoudige kikker zo vreemd zou zijn om tot God te komen om te kwaken

De dieren lachten, «hahahahahaha»

Dat een eenvoudige kikker zo vreemd zou zijn om tot God te komen om te kwaken

Baby Jezus zag de kikker en lachte van pure verrukking

Om hem hoog door de stal te zien springen

En Mary nodigde hem zachtjes uit om de eerste fabel van de kleine jongen te zingen

Er kwam licht uit de hemel en rondom de kikker glom

En als een engel gezonden door God

De nederige kikker zong

En hij zong van boomstammen en polliwogs

Van vlotten en zomervissen;

Van ochtendkikkers en puppyhonden

En plaatsen om naartoe te gaan

Van mistige moerassen en zwemkleding

en schatten die diep liggen.

En toen de laatste noot wegstierf

De baby sliep

En vanaf die dag werd de kikker aangetrokken om hoog in de torens te leven

Van dennen en eiken, niet meer te kwaken tussen de waterbloemen

Maar hij zou altijd een boomkikker zijn wiens stem de vogel zou kunnen beschamen

En ze zeggen dat elke Paasmorgen zijn stem nog steeds te horen is