Un monde parfait - Arsenik, DJ Noise

CALBO:

J’aurais trs bien pu te dire que je suis n avec ce talent,

Balancer d’innombrables raisons tordues, tchatche ou autres arguments.

Mais voil, celui que tu voit l, doit la majeure partie de son succs

l’excs de taf, son concept: mec jamais vex.

Complx par rien du tout, on s’est dit: on nique tout,

Calbo, lino en croisade, tu bouges ou t’es avec nous.

On tait une trentaine au dpart, 10 l’arrive,

Avis par les autorits de ne jamais y arriver.

C’est comme ca qu’on forge un homme dans les quartiers chauds,

Ce qui est infaisable, devient faisable quand tu me tournes le dos.

Le chemin vers le succs, j’ai su qu’c’tait quelque chose de possible,

Ce luxe n’tait pas reserv, pour nous pas impossible.

Et vu qu’c’tait un art o on se dmerdait pas trop mal,

On est entr balancer queques balles.

Boxer les mots intoxiqus par mon flow, les soces du chaudron,

Calbo a fait ses premiers, gars, sur le goudron.

Je rappe mon vice puis glisse sur le macadam et tisse

Des intrigues sur mes cahiers, cre l’cole du tournevis.

Vice en poche, hisse la banire,

Fauche tout bout de champ, coche tout.

Approche de la majorit, mais je m’accroche,

Quand tout le monde reste ygri, quand tout le monde fuit aigri,

Quand toutes les tcis sombrent dans l’ennui c’est l que je nuis.

Enfin un jour on cre l’Arsenik, inonde les ondes, dbloque les blocs en briques.

J’oublierais jamais ceux qui m’ont aid ou supporter,

Car on se retrouve souvent seul quand on arrive enfin au sommet.

La route est dure, elle est sinueuse, la route est pleine d’embuches,

Elle n’est pas sre, elle est tortueuse, alors des fois je trbuche.

Mais vaille que vaille je vais de l’avant, Arsenik trace ta route lche pas ton

plan.

-acap

CALBO:

Ik had je heel goed kunnen vertellen dat ik met dit talent geboren ben,

Met talloze verdraaide redenen, chats of andere argumenten.

Maar kijk, wie je daar ook ziet, heeft het grootste deel van zijn succes te danken

het teveel aan taf, zijn concept: man ergert nooit.

Complx door helemaal niets, zeiden we tegen onszelf: we neuken alles,

Calbo, lino op kruistocht, je verhuist of je bent bij ons.

We waren rond de 30 bij de start, 10 bij de finish,

Advies van de autoriteiten om het nooit te halen.

Zo smeed je een man in de rosse buurten,

Wat onhaalbaar is, wordt haalbaar als je me de rug toekeert.

Het pad naar succes, ik wist dat iets mogelijk was,

Deze luxe was niet voorbehouden, voor ons niet onmogelijk.

En aangezien het een kunst was waar we niet al te slecht in slaagden,

We gingen naar binnen om wat ballen te gooien.

Boxing de woorden bedwelmd door mijn stroom, de soces van de ketel,

Calbo maakte zijn eerste, jongens, op het asfalt.

Ik tik op mijn bankschroef, schuif dan op het asfalt en weef

Intriges op mijn notitieboekjes, maak de school van de schroevendraaier.

Vice in je zak, hijs de banner,

Maai alles, vink alles aan.

Ik nader de meerderheid, maar ik hou vol,

Als iedereen zuur blijft, als iedereen verbitterd op de vlucht slaat,

Wanneer alle tcis in verveling zinken, is dat waar ik pijn heb.

Eindelijk, op een dag creëren we de Arsenik, overspoelen de ether, deblokkeren de stenen blokken.

Ik zal nooit degenen vergeten die me hebben geholpen of gesteund,

Want je bent vaak alleen als je eindelijk de top bereikt.

De weg is moeilijk, het is bochtig, de weg is vol valkuilen,

Ze weet het niet zeker, ze is scheef, dus soms struikel ik.

Maar wat er ook gebeurt, ik ga vooruit, Arsenik volgt je pad, laat je niet los

plan.

-een pet