P***** De Poésie - Arsenik

-Écrire c’est… Pff… Magique… Tu n’as pas eu ce sentiment?

-Si si je l’ai eu

-Quand j’ai commencé à écrire, j’ai découvert que je faisais plus que de

raconter une histoire

Tu vois écrire, c’est une arme.

Une arme plus puissante que n’importe quel coup

de poing…

Faut que j’explique aux mômes qui kiffent qu’Arsenik c’est pas que violence

Et qu’y’a un écorché vif planqué derrière ma putain d’insolence

Qu’il faut capter l’urgence à travers nos prophéties

Et que rappeur c’est un cri, avant d'être ma profession

J'écris sous pression, l’industrie stresse

J'écris, dresse leurs portraits et ces porcs s’empressent de cramer nos

manuscrits

J’agresse le beat pour ma cause, c’est un crime ma prose, je le crie si ça

s’impose

J’décris ces choses crues qui font que leurs prisons implosent

Et que dans nos maisons on prie

C’est pour être libre qu’on garde jamais nos putains de bouches closes

Inscrit nos blazes, explose, j'écris, impose mes phrases

Et ce putain d’amour de la base n’a pas de prix

Si je rime trop et que je prends le micro à l’usure

C’est juste que j’ai trop les crocs et que je sais pas compter les mesures

Ou que j’ai trop de choses à cracher donc je baise le format en 16

Et la République Française

C’est pour notre public qu’on saisit le Bic, qu’on pèse pas le poids de nos mots

Nos tess', nos mômes dupliquent

J'écris ma famille, ces rues infâmes, ces âmes qu’on éventre

J'écris mon texte et le rap comme un ventre crie famine

Je me fais du mauvais sang, le mal se profile

Et ma plume saigne des lyrics hémophiles

J'écris, ça anesthésie mes peines cette zik

J'écris, traine mon spleen, saisit la plume et le bitume saigne

J'écris, j’m’incline pas j’assume mes propos

Fume le beat comme popo et weed, me vide comme un calibre popop

J'écris à plein pot, limpide, mon flow me guide

J’suis trop lucide négro c’est un putain d’homicide

Je pense ce que je crie, écris ce que je vois

Ce que je te lance de vive voix c’est pas le diable qui me le prescrit

Corps et âme j'écris ma douleur

Dans ce bled où on se plait à me rappeler que je suis pas de la bonne couleur

Je crève l'écran écris de nouveaux versets

Sur le bitume endormi, que l'État ne cesse de bercer

Sombre poésie, pour poètes vandales, impro ici?

Non

Pas le temps de rire quand il y a scandale

Boire toute leur merde ils me saoulent de belles paroles

L’espoir court toujours une roue dans une putain de grosse caisse

Je touche du bois j'écris et ça rapporte peu importe

Tu seras des nôtres quand la te-por va sauter

Rouge sang ma feuille quand j'écris sur mon pays des vers sans rimes en solo

Je bouge en criant en silence je couche ma haine, touche au maximum

La rage a souillé toutes mes pages blanches

J'écris quand j’ai les crocs envie de cramer le micro

En haut j’ai visé le top ici c’est dans la soie que je veux crever

Sans regrets, j’ai rien à perdre

J'écris pour mes reufs qui gisent à des millions de lieues sous la merde

J'écris, ça anesthésie mes peines cette zik

J'écris, traine mon spleen, saisit la plume et le bitume saigne

J'écris, j’m’incline pas j’assume mes propos

Fume le beat comme popo et weed, me vide comme un calibre popop

J'écris à plein pot, limpide, mon flow me guide

J’suis trop lucide négro c’est un putain d’homicide

J’suis ce sombre poète que ce con de mal encombre

Cherchant la lumière en courant dans le noir derrière une ombre

J’veux être plus qu’un nombre, une putain de statistique

J’veux me faire un nom dans l’artistique

Le diagnostic tombe, je suis trop mélomane

J’ai le coup de stylo mystique man, le stick, et je kicke ces mots d’où la

douleur émane

J’alimente la polémique quand trop de cons d’MC mentent

Et la tension monte quand mon taux d’alcoolémie monte

Bicrave sous le manteau, ou dans les bacs

Et gratte mes poèmes sur le ciment éclate les instrumentaux

J’suis tantôt Ying, tantôt Yang, trop digne

Et garde ce bon vieux ghetto style, on est trop sentimentaux

J'écris ces prisons de l’esprit, ces misères qu’on encule

Ces gosses meurtris, ces foutues libertés avec matricules

Et je trie, les anges, les démons

J'écris et sur les pages de l’histoire y’aura mon putain de prénom inscrit

Moi j'écris Malcolm, Lumumba, Antha Diop et Biko

Quand ta pute de zique se trémousse en string avec Sisqo

Quand j'écris c’est pour avancer

Pour devancer

Pour relancer les thèmes qui pourrissent dans tes pensées

Pour ceux qui pioncent et

Pour tous ceux qui dansaient

Sur du fonky shlag et qui font passer le rap français

Pour la merde en sachet

J'écris pour que tu saches que

Le poison vient te chercher n’importe où

Tu peux te coucher

Encore plus fâché

Les mots je veux pas les mâcher

J'écris sur tous les traîtres qui sur nos gueules sont venus cracher

J'écris, ça anesthésie mes peines cette zik

J'écris, traine mon spleen, saisit la plume et le bitume saigne

J'écris, j’m’incline pas j’assume mes propos

Fume le beat comme popo et weed, me vide comme un calibre popop

J'écris à plein pot, limpide, mon flow me guide

J’suis trop lucide négro c’est un putain d’homicide

-Schrijven is... Pff... Magie... Heb je dat gevoel niet gekregen?

-Yeah ik heb het

-Toen ik begon te schrijven, ontdekte ik dat ik meer deed dan

vertel een verhaal

Zie je, het is een wapen.

Een wapen krachtiger dan welke slag dan ook

vuist…

Ik moet de kinderen die van houden uitleggen dat Arsenik niet alleen geweld is

En er schuilt een levend gevild achter mijn verdomde brutaliteit

Dat we de urgentie moeten vastleggen door middel van onze profetieën

En dat rappen een schreeuw is, voordat het mijn beroep werd

Ik schrijf onder druk, benadrukt de industrie

Ik schrijf, schilder hun portretten en deze varkens haasten zich om onze

manuscripten

Ik val de beat aan voor mijn zaak, het is een misdaad mijn proza, ik schreeuw het als dat

legt zichzelf op

Ik beschrijf deze rauwe dingen die hun gevangenissen doen imploderen

En in onze huizen bidden we

Het is om vrij te zijn dat we nooit onze verdomde mond houden

Schrijft onze vlammen op, ontploft, ik schrijf, leg mijn zinnen op

En die liefde aan de basis is onbetaalbaar

Als ik te veel rijm en de microfoon neem om te dragen

Ik heb gewoon te veel hoektanden en ik weet niet hoe ik de maten moet tellen

Of dat ik te veel heb om te spugen, dus ik neuk het formaat in 16

En de Franse Republiek

Het is voor ons publiek dat we de Bic grijpen, dat we het gewicht van onze woorden niet wegen

Onze testers', onze kinderen dupliceren

Ik schrijf mijn familie, deze beruchte straten, deze zielen die gestript zijn

Ik schrijf mijn teksten en rap als een buik schreeuwt

Ik maak me zorgen, het kwaad dreigt

En mijn pen bloedt hemofilie teksten

Ik schrijf, het verdooft mijn verdriet deze zik

Ik schrijf, sleep mijn milt, pak de pen en het bitumen bloedt

Ik schrijf, ik buig niet, ik neem mijn woorden aan

Rook de beat als popo en wiet, maak me leeg als een popop-kaliber

Ik schrijf op volle snelheid, helder, mijn flow leidt me

Ik ben te lucide nigga, het is een verdomde moord

Ik denk wat ik roep, schrijf wat ik zie

Wat ik je hardop toegooi is niet de duivel die het mij voorschrijft

Lichaam en ziel schrijf ik mijn pijn

In deze stad waar ze me eraan herinneren dat ik de verkeerde kleur heb

Ik barstte het scherm en schrijf nieuwe verzen

Op het slapende asfalt, dat de staat nooit ophoudt te schommelen

Duistere poëzie, voor vandaaldichters, improvisatie hier?

Neen

Geen tijd om te lachen als er een schandaal is

Drink al hun shit, ze maken me dronken met leuke praatjes

Hope laat altijd een wiel draaien in een verdomde basdrum

Klop op hout, ik schrijf en het betaalt wat dan ook

Je bent bij ons als de te-por omhoog gaat

Bloedrood mijn blad als ik schrijf over mijn landverzen zonder rijm in solo

Ik beweeg me schreeuwend in stilte, ik leg mijn haat neer, raak de max aan

Rage heeft al mijn witte pagina's bevlekt

Ik schrijf wanneer ik de hoektanden heb om de microfoon te verbranden

Op de top mikte ik op de top hier is het in de zijde dat ik wil sterven

Geen spijt, ik heb niets te verliezen

Ik schrijf voor mijn broeders die miljoenen kilometers onder de stront liggen

Ik schrijf, het verdooft mijn verdriet deze zik

Ik schrijf, sleep mijn milt, pak de pen en het bitumen bloedt

Ik schrijf, ik buig niet, ik neem mijn woorden aan

Rook de beat als popo en wiet, maak me leeg als een popop-kaliber

Ik schrijf op volle snelheid, helder, mijn flow leidt me

Ik ben te lucide nigga, het is een verdomde moord

Ik ben deze duistere dichter die deze kwaadaardige idioot bezwaart

Zoekend naar het licht dat in het donker achter een schaduw loopt

Ik wil meer zijn dan een nummer, een verdomde statistiek

Ik wil naam maken in de kunsten

Diagnose valt, ik ben te muziekliefhebber

Ik heb de mystieke man pennenstreek, de stok, en ik schop tegen deze woorden vandaar de

pijn komt uit

Ik voed de controverse wanneer te veel MC-idioten liegen

En de spanning loopt op als mijn alcoholpromillage stijgt

Bicrave onder de jas, of in de vuilnisbakken

En schraap mijn gedichten op het cement, sla de instrumentals kapot

Ik ben soms Ying, soms Yang, te waardig

En houd het in de goede oude gettostijl, wij ook sentimenteel

Ik schrijf deze gevangenissen van de geest, deze ellende die we pesten

Deze gekneusde kinderen, deze verdomde vrijheden met cijfers

En ik sorteer, engelen, demonen

Ik schrijf en op de pagina's van de geschiedenis zal mijn verdomde naam worden geschreven

Ik schrijf Malcolm, Lumumba, Antha Diop en Biko

Wanneer je muziekhoer in een string wiebelt met Sisqo

Als ik schrijf is het om vooruit te gaan

Om vooruit te komen

Om de thema's die in je gedachten rotten nieuw leven in te blazen

Voor degenen die verpanden en

Voor iedereen die danst

Op fonky shlag en dat maakt Franse rap voorbij

Voor de gezakte shit

Ik schrijf om je te laten weten

Het gif pikt je overal op

Je kunt gaan liggen

nog bozer

De woorden waar ik niet op wil kauwen

Ik schrijf over alle verraders die in ons gezicht kwamen spugen

Ik schrijf, het verdooft mijn verdriet deze zik

Ik schrijf, sleep mijn milt, pak de pen en het bitumen bloedt

Ik schrijf, ik buig niet, ik neem mijn woorden aan

Rook de beat als popo en wiet, maak me leeg als een popop-kaliber

Ik schrijf op volle snelheid, helder, mijn flow leidt me

Ik ben te lucide nigga, het is een verdomde moord