Les Anges Aux Poings Serrés - Arsenik

J’rappe pour les anges aux poings serrés

Ceux qui ont plus rien à cirer

Qui niquent la vie et kiffent mon flow cancéreux

Tous ceux qu’le système a enterrés

Tous ceux qui ont plutôt intérêt à s’bouger l’cul quand on viendra opérer

Dans leurs chaudrons, dans leurs escaliers

Celle là c’est pour les ‘cailles et les barjes postés à 15 sur ton palier

Les débraillés, les mecs fous à lier

Ceux qui n’savent plus où aller

Les dingues qui sont toujours prêts quand il faut y aller

C’est là qu’j’m’inspire, j’aime cet air qu’on respire

Quand la sirène crie et qu’les crânes chauffent, transpirent

J’aspire la mauvaise vibration, cherche des solutions

J’ai plus la notion du temps, c’est maintenant la révolution

Rembobine ta cassette, t’es prêt pour l’putain d’casse tête?

C.A.L.B.O.

j’braille du rap pour jean-basket

Pour les ‘cailles, les casse-cous, les casseurs

Ceux qui cherchent la maille

Ceux à qui il manque une case dans l’crâne

C’est pour nos gars écroués, ceux que la vie a balafré

Les corps troués par les balles, tués, les poignets cloués

Ceux qui nagent dans ces putains de mer de sang sans bouée

Amers, la rage tatouée sur la gueule, on revient jouer

C’est pour nos gars écroués, ceux que la vie a balafré

Les corps troués par les balles, tués, les poignets cloués

Ceux qui nagent dans ces putains de mer de sang sans bouée

Amers, la rage tatouée sur la gueule, les anges aux poings serrés

(Couplet 2: Lino)

On va tous se barrer un jour et j’connais ni la date ni l’horaire

Au Sure je confesse toutes mes putains d’erreurs d’itinéraires

Sur un DAT, grave les rimes que je gratte sur ce bled et ses rues

Excuses si je cause d’amour comme on force une serrure

Mec c’est rare ces fois où je vois la chance sourire

On a de la rancœur a bicrave quand on grandit parmi les rats

La peur de mourir, l’envie de péra, courir loin de l’enfer et de ses stèles

Sortir des Wax et mix-tapes

Où est la caméra?

Jamais de témoin quand nos rues saignent

C’est dans nos lignes que tu verras la scène, que tu liras les signes

J’assène les coups, signe mes couplets pour ceux qui guerre à la note

Pour ces veines coupées et les poignets qu’on menotte

Tous groupés le zen dans la merde, misère m’a donné le sein

Depuis j’ai le son amer et le verbe assassin

Mec j’t’emmerde, si tu veux me voir écarter la merde

J’ai que ma rage à fond de cale et ma grammaire

C’est Bors et Don Cal, merde c’est le même putain d’poison dans l’bocal

Mec tu vois le plan ici, tout ce qui souffre est de mon clan

C’est pour nos gars écroués, ceux que la vie a balafré

Les corps troués par les balles, tués, les poignets cloués

Ceux qui nagent dans ces putains de mer de sang sans bouée

Amers, la rage tatouée sur la gueule, on revient jouer

C’est pour nos gars écroués, ceux que la vie a balafré

Les corps troués par les balles, tués, les poignets cloués

Ceux qui nagent dans ces putains de mer de sang sans bouée

Amers, la rage tatouée sur la gueule, les anges aux poings serrés

Nous on crèche, c’est tous pour la même cause

Mec viens pauser ton cul qu’on cause, a c’qui parait on prêche a des convaincus

On pose des cons de rap d’incultes à forte dose, inculque la haine en prose

négro

A ce qui paraît, on voue un culte au Dieu bifton

A c’t’enfoiré de vécu de gangster que personne n’encule, où on se terre

On aime ce rap cru, qui sue les rimes acérées

Enfoiré, c’est pour nos anges aux poings serrés

C’est pour toutes ces pierres qui se dressent contre les chars

Ces gens fiers qu’ont des putains de rasoirs dans la mâchoire

Plein de stress, ces coins d’ou je sors que la vie agresse

Où on serre les poings, les pompes funèbres comme sponsor

Pour ces gosses dans les ténèbres, des ghettos et des favelas

Elevés au coup de crosses, aux drames, aux cris de métaux

Celles qui bossent, qui deviennent femme avant l’heure

Trop tôt, mariées sans noces, les entrailles fiancées à un couteau

A nos martyrs, nos morts, ces visages en photos

Ceux qu’on dû partir sur ce titre c’est leur mémoire qu’on honore

Entre le marteau et l’enclume, une putain de vie que la chance ignore

Plutôt crever que de servir

Dans le Sud et le Nord, l’Est et l’Ouest, les ténors de la rue, espoirs du sport

Tout ceux branchés écoles et le reste, ceux que les porcs prennent pour cible

Cette garce de justice heurte, parce qu’ici bavure c’est un autre mot pour dire

meurtre

Ik rap voor de engelen met gebalde vuisten

Degenen die niets meer te poetsen hebben

Die het leven neuken en van mijn kankergezwel houden

Iedereen het systeem begraven

Al diegenen die er liever belang bij hebben om hun kont te bewegen als we komen om te opereren

In hun ketels, op hun trappen

Deze is voor de 'kwartels en de barjes die om 15 uur op je overloop staan'

De smerige, de gekke jongens

Zij die niet meer weten waar ze heen moeten

Gekke mensen die altijd klaar staan ​​als het tijd is om te gaan

Daar raak ik geïnspireerd, ik hou van de lucht die we inademen

Als de sirene schreeuwt en de schedels warm worden, zweet dan

Ik zuig de slechte sfeer op, op zoek naar oplossingen

Ik heb niet langer het concept van tijd, het is nu de revolutie

Spoel je band terug, ben je klaar voor de verdomde puzzel?

C.A.L.B.O.

Ik brul rap voor jean-basketball

Voor de 'kwartels, de waaghalzen, de brekers'

Degenen die de mesh zoeken

Degenen die een doos in de schedel missen

Dit is voor onze opgesloten jongens, degenen die het leven heeft getekend

Lichamen opengereten, gedood, polsen genageld

Degenen die in deze verdomde zeeën van bloed zwemmen zonder boei

Bitter, woede getatoeëerd op het gezicht, we komen terug om te spelen

Dit is voor onze opgesloten jongens, degenen die het leven heeft getekend

Lichamen opengereten, gedood, polsen genageld

Degenen die in deze verdomde zeeën van bloed zwemmen zonder boei

Bitter, woede getatoeëerd op het gezicht, engelen met gebalde vuisten

(Verse 2: Lino)

We gaan allemaal op een dag vertrekken en ik weet de datum of de tijd niet

Au Sure, ik beken al mijn verdomde verkeerde aanwijzingen

Snijd op een DAT de rijmpjes die ik krab op deze bloeding en zijn straten

Excuseer als ik over liefde praat alsof we een slot forceren

Man, het is zeldzaam deze tijden dat ik geluk zie glimlachen

We hebben een bitterheid om te bicraven als we opgroeien tussen ratten

De angst om te sterven, het verlangen om te pera, om weg te rennen van de hel en zijn stèles

Laat waxen en mixtapes los

Waar is de camera?

Nooit een getuige als onze straten bloeden

Het is in onze regels dat je de scène zult zien, je zult de borden lezen

Ik sla de klappen, teken mijn verzen voor degenen die oorlog voeren op de nota

Voor deze doorgesneden aderen en geboeide polsen

Alle gegroepeerd de Zen in de stront, ellende gaf me de borst

Omdat ik het bittere geluid en het moorddadige werkwoord heb

Man neuk je als je wilt dat ik de shit verspreid

Ik heb alleen mijn woede onderaan het ruim en mijn grammatica

Het zijn Bors en Don Cal, shit het is hetzelfde verdomde gif in de pot

Man, je ziet het plan hier, het enige dat lijdt is van mijn clan

Dit is voor onze opgesloten jongens, degenen die het leven heeft getekend

Lichamen opengereten, gedood, polsen genageld

Degenen die in deze verdomde zeeën van bloed zwemmen zonder boei

Bitter, woede getatoeëerd op het gezicht, we komen terug om te spelen

Dit is voor onze opgesloten jongens, degenen die het leven heeft getekend

Lichamen opengereten, gedood, polsen genageld

Degenen die in deze verdomde zeeën van bloed zwemmen zonder boei

Bitter, woede getatoeëerd op het gezicht, engelen met gebalde vuisten

Wij kerststal, het is allemaal voor hetzelfde doel

Kerel, kom en breek je reet, we praten, blijkbaar prediken we tot de overtuigde

We stoppen veel ongeschoolde rap-eikels, zaaien haat in proza

neger

Blijkbaar aanbidden we de God Bifton

Aan deze klootzak van gangsterervaring die niemand lastigvalt, waar we ons verstoppen

We houden van deze rauwe rap, zwetende scherpe rijmpjes

Klootzak, dit is voor onze engelen met gebalde vuisten

Het is voor al die stenen die tegen de strijdwagens staan

Deze trotse mensen met verdomde scheermessen in hun kaken

Vol stress, deze hoeken waar ik uit kom die het leven aanvalt

Waar we onze vuisten balen, begrafenisondernemers als sponsor

Voor die kinderen in het donker, getto's en favela's

Opgeheven tot de klap van de peuken, tot de drama's, tot de kreten van metalen

Degenen die werken, die vrouwen worden voor hun tijd

Te vroeg, bruiden zonder bruiloften, ingewanden verloofd met een mes

Aan onze martelaren, onze doden, die gezichten op foto's

Degenen die we moesten achterlaten op deze titel, het is hun nagedachtenis die we eren

Tussen een rots en een harde plek, een verdomd leven dat geluk negeert

Liever sterven dan dienen

In het zuiden en het noorden, het oosten en het westen, de tenoren van de straat, de hoop van de sport

Alle schooljongens en de rest, degenen die het doelwit zijn van de varkens

Deze bitch van gerechtigheid doet pijn, want hier is smudge een ander woord om te zeggen

moord