Три дороги - Аня Воробей

Я у разилки трех дорог немного молча постою,

И среди яви, среди снов пойму что я тебя люблю,

Пойму нет неба для меня и нету русла у реки,

Да просто я люблю тебя, всем испытаньям вопреки.

Да просто я люблю тебя, всем испытаньям вопреки.

А одинокая звезда, куда-то манит и зовет,

В даль убегают поезда, и кто-то в путь, а кто-то ждет

Вниз наклонились тополя, за речкой впыхнут огоньки,

Да просто я люблю тебя, всем испытаньям вопреки.

Да просто я люблю тебя, всем испытаньям вопреки.

Я у разилки трех дорог немного молча постою,

И среди яви, среди снов пойму что я тебя люблю,

Надеясь, веря и любя приду к дорогам у реки,

Да просто я люблю тебя, всем испытаньям вопреки.

Да просто я люблю тебя, всем испытаньям вопреки.

Ik zal een tijdje in stilte staan ​​op de splitsing van drie wegen,

En midden in de realiteit, midden in dromen zal ik begrijpen dat ik van je hou,

Ik begrijp dat er voor mij geen lucht is en dat er geen rivierbedding is,

Ja, ik hou gewoon van je, ondanks alle testen.

Ja, ik hou gewoon van je, ondanks alle testen.

En een eenzame ster wenkt en roept ergens,

Treinen rennen weg in de verte, en er is iemand onderweg, en iemand wacht

Populieren bogen zich neer, lichten zullen opvlammen achter de rivier,

Ja, ik hou gewoon van je, ondanks alle testen.

Ja, ik hou gewoon van je, ondanks alle testen.

Ik zal een tijdje in stilte staan ​​op de splitsing van drie wegen,

En midden in de realiteit, midden in dromen zal ik begrijpen dat ik van je hou,

Hopend, gelovend en liefhebbend zal ik naar de wegen bij de rivier komen,

Ja, ik hou gewoon van je, ondanks alle testen.

Ja, ik hou gewoon van je, ondanks alle testen.