We're All as We Lie - Anthony Phillips

August saw a contest fit for Kings

From far and wide they came to trade their swings

Little grubs with stone-age clubs and tanners' sons

With foxes' gloves

They came face to face the stiffest coarse since Tring

Harold took an eight-iron at the first

Hopped the hedge while Tostig chipped and cursed

Sliced into a sticky patch and, playing out, he’d met his match

When lettuce leaves had made the crowd disperse

So, we’re all as we lie

We’re all as we’re lying

No, don’t tell me it’s time,

It’s all in the timing.

Getting wiser, so much wiser, introspected ostraciser,

Drinking up with no holes barred to play.

Daphne lay beside the Silent Pool,

When suddenly the air began to cool

Otto heard it, running back, and tried to stop the thudding crack

As Luther strode up, crying «Winter Rules».

«Holy Mackerel», cried the Papal Prince,

«you're out of bounds I’m really quite convinced».

Augustus zag een wedstrijd die geschikt was voor Kings

Van heinde en verre kwamen ze hun schommels ruilen

Kleine larven met knuppels uit het stenen tijdperk en zonen van leerlooiers

Met vossenhandschoenen

Ze kwamen oog in oog te staan ​​met de stijfste grof sinds Tring

Harold nam een ​​​​acht-ijzer bij de eerste

Springde over de heg terwijl Tostig hakte en vloekte

In een plakkerige plak gesneden en, spelend, had hij zijn gelijke ontmoet

Toen slablaadjes de menigte hadden verspreid

Dus we zijn allemaal zoals we liegen

We zijn allemaal zoals we liegen

Nee, vertel me niet dat het tijd is,

Het zit hem allemaal in de timing.

Veel wijzer worden, zoveel wijzer, introspectieve verbannen,

Opdrinken zonder gaten die zijn uitgesloten om te spelen.

Daphne lag naast de Stille Poel,

Toen plotseling de lucht begon af te koelen

Otto hoorde het, rende terug en probeerde het bonzende gekraak te stoppen

Terwijl Luther naar voren stapte, huilend "Winter Rules".

«Heilige Makreel», riep de pauselijke prins,

«je bent buiten de grenzen, ik ben er echt van overtuigd».