Short Story - Anne Clark

There is a little place in a little room

Where a little chap hides away amidst the gloom

Tucks his little legs undermeath a well-worn chair

Plucks a piece of paper and attacks at his despair

A stubby lead pencil scratches through the fears

Of every little cruelness that reduces us to tears

Sharp is the lead but wellis penetrate

All the nooks and crannies that this world creates

There is so little time for us to stop and look

As he places the cover upon his little book

There will come a day when this little man will die

And they’ll put him in a tiny hole undermeath the sky

His little lead pencel book and chair

Will be placed inside a plastic bag and taken who knows where

Er is een kleine plaats in een kleine kamer

Waar een klein ventje zich verbergt temidden van de duisternis

Stopt zijn kleine beentjes onder een versleten stoel

Plukt een stuk papier en valt zijn wanhoop aan

Een stomp potlood krast door de angsten heen

Van elke kleine wreedheid die ons tot tranen brengt

Scherp is de leiding, maar dringt goed door

Alle hoeken en gaten die deze wereld creëert

Er is zo weinig tijd voor ons om te stoppen en te kijken

Terwijl hij de omslag op zijn boekje legt

Er komt een dag dat deze kleine man zal sterven

En ze zullen hem in een klein gaatje onder de hemel stoppen

Zijn kleine loden pencelboek en stoel

Wordt in een plastic zak gedaan en wie weet waar naartoe gebracht