Poets Turmoil No 364 - Anne Clark

Keep me back in the real world

From which we try to run

Music and words don’t mean anything

Through the barrel of a gun

A poem cannot heal a wound

Books won’t help you find

That something which you’re searching for

But just add questions to the mind

Tell me now in black and white

What you’re supposed to do When fists and knives and sticks and boots

Come raining down on you

A painted picture on a wall

Can’t justify a life

When the weak and poor cannot escape

Their uglinessand strife

The actor in a bridge of words

Leading us to nowhere

Dressed in costumes to disguise

The reality of despair

The poets turmoil strikes again

As once more words they fail me Another bomb has just supplied

The cross on which to nail me.

Houd me terug in de echte wereld

Van waaruit we proberen te rennen

Muziek en woorden betekenen niets

Door de loop van een geweer

Een gedicht kan een wond niet genezen

Boeken helpen je niet te vinden

Dat iets waarnaar u op zoek bent

Maar voeg gewoon vragen toe aan de geest

Vertel het me nu in zwart-wit

Wat je moet doen als vuisten en messen en stokken en laarzen

Kom op je neer regenen

Een geschilderde afbeelding op een muur

Kan een leven niet rechtvaardigen

Wanneer de zwakken en armen niet kunnen ontsnappen

Hun lelijkheid en strijd

De acteur in een brug van woorden

Leidt ons naar nergens

Gekleed in kostuums om te vermommen

De realiteit van wanhoop

De onrust bij de dichters slaat weer toe

Als nog eens woorden ze schieten me tekort, heeft een andere bom zojuist geleverd

Het kruis waaraan je mij moet nagelen.