Empty Me - Anne Clark

Now that all is stilled and silenced

That the rushing roaring daylight

Has lost itself — it’s hysteria

In the all-amassing night —

I too gently lose myself

Beyond the open window

Where a journey unfolds

Into the city of rain

Music’s never made such living sounds

Absorbing the night’s rythem

The walls resonate with a thousand tiny drums

Soft shards of liquid glass dance on metal pipes

Mixing dust and dirt and grime

Into a shining lubricating all-consuming oil

Some drop away barely making contact

Each bursting on impact

Into a fountain in the air

Dribbling off the lips of window ledges

Splashing silver splinters in the blackness

Scales of lifted paint turn to almost living flesh

Smearing — it slides and streams into a opening

In the underworld below

Revealing secret routes

Where the trappes earth breathes

Yellow streetlight breaks it’s beam across the water

Electric currents hum, steaming in the dampness

Cascades carry me away

Wash away the tiredness

Cool the fetid air

I turn to where you’re sleeping

Gently swimming through these hours

On to morning — unaware

And even though i know

All of this rise and disappear

With the dawn into the sky

Tonight everything glistens —

Like a jewel under the rain

Tonight the city is silenced —

Lost under the storm

Nu alles tot zwijgen is gebracht en tot zwijgen is gebracht

Dat het ruisende brullende daglicht

Heeft zichzelf verloren — het is hysterie

In de allesoverheersende nacht -

Ik verlies mezelf te voorzichtig

Voorbij het open raam

Waar een reis zich ontvouwt

In de stad van de regen

Muziek heeft nog nooit zulke levende geluiden gemaakt

Het nachtritme in zich opnemen

De muren resoneren met duizend kleine trommels

Zachte scherven vloeibaar glas dansen op metalen pijpen

Stof en vuil en roet mengen

In een glanzende smerende allesverslindende olie

Sommigen vallen weg en maken nauwelijks contact

Elke barst op impact

In een fontein in de lucht

Dribbelen van de lippen van vensterbanken

Spattende zilveren splinters in de duisternis

Schubben van opgetilde verf veranderen in bijna levend vlees

Smeren — het schuift en stroomt in een opening

In de onderwereld hieronder

Geheime routes onthullen

Waar de trappes aarde ademt

Gele straatlantaarn breekt de straal over het water

Elektrische stromen zoemen, dampen in de vochtigheid

Cascades voeren me weg

Was de vermoeidheid weg

Koel de stinkende lucht

Ik draai naar waar je slaapt

Zachtjes zwemmen door deze uren

Op tot ochtend — niet op de hoogte

En hoewel ik het weet

Dit alles komt op en verdwijnt

Met de dageraad in de lucht

Vanavond glinstert alles —

Als een juweel onder de regen

Vannacht ligt de stad stil -

Verloren onder de storm