Echoes Remain Forever - Anne Clark

Autumn leaves that collect weight in the ashes of Summer

Are cracked and broken by my intruding step

Foreign thoughts that invade my questioning

Of deaths' cold cold waiting

No bait will deter the ancient stalker

Whose colour I’m not sure of

Who’s walked between this park

And with icy fingers prepared this morbid corridor of bracken

To take my steps closer there all the time

Then your fingers — hard and comforting

Write solfly through my hair

All that may die between us without death to take the blame

To play games so unprepared

To dance round fires ungurded

Tears become blood of sorrow

And my pulse keeps time so badly with the tune you play with me

My steps down streets that remain unchanged but change so many

Will just vanish like yesterday

Don’t think dark throughts you tell me

Yet all our fate waits prepared in darkness

And my hand will funble for the door

Whose handle is too high for me

Whose wood is from those mighty trees

The trees that lay down their leaves so wrecklessly

Mlight remains flickering in Autumn

And musky smoke from blazing bonfires

Will rise like incence from the funeral pyre

In preperation

Herfstbladeren die gewicht verzamelen in de as van de zomer

Zijn gebarsten en gebroken door mijn binnendringende stap

Buitenlandse gedachten die mijn vragen binnendringen

Van het koude, koude wachten van de dood

Geen aas zal de oude stalker afschrikken

Wiens kleur weet ik niet zeker

Wie heeft er tussen dit park gelopen

En met ijzige vingers bereidde deze morbide gang van varens

Om mijn stappen daar steeds dichterbij te zetten

Dan je vingers - hard en geruststellend

Schrijf zacht door mijn haar

Alles wat tussen ons kan sterven zonder de dood om de schuld op zich te nemen

Om zo onvoorbereid games te spelen

Om rond vuren te dansen zonder gording

Tranen worden bloed van verdriet

En mijn hartslag houdt de tijd zo slecht bij met het deuntje dat je met me speelt

Mijn stappen in straten die onveranderd blijven maar er zo veel veranderen

Zal net als gisteren verdwijnen

Denk niet dat duistere doorns je me vertelt

Maar al ons lot wacht voorbereid in het duister

En mijn hand zal naar de deur fluiten

Wiens handvat is te hoog voor mij

Wiens hout is van die machtige bomen?

De bomen die hun bladeren zo slordig neerleggen

Mlight blijft flikkeren in de herfst

En muskusachtige rook van laaiende vreugdevuren

Zal oprijzen als wierook van de brandstapel

In voorbereiding