Athens - Anne Clark

And you wonder why

It’s no wonder

It’s so easy to carry these feelings from day to day

From sigh to heavy sigh

Don’t ask why

I’m just quiet in my mood

It’s my way

Apparently sullen, more probably shy

(Textbook assumptions for the weary of eye)

You earnestly try

To put into logic

The dense intensity

Meeting of minds

Try to make sense of the lengthening silence

That’s left me confused

The lengthening silence that makes ghosts out of time

Is it such a surprise?

I’m surprised!

I was captured from the moment

The instant I saw you

I never stopped trying

I haven’t stopped reaching out to you.

I…

But you

You’re thinking

Were you thinking that I…

Oh no!

You’re mistaken

It’s my nature

A cold pretence hides a fire inside

I’m afraid of the closeness

Of the pain it inspires

And now I…

Now I ache from the yearning

Want to know why

There’s no whisper, no trace, no word

No sign

Where if anywhere does presumptiousness lie —

There in silent panic or here with foresight?

The gift you gave tightens itself on my wrist

Is that all it meant?

Is there no more than this?

The tightening, tangling, turbulent night

Expanding the distance, extinguishing light

I’m alone here

I want you

Do you hear me?

Goodnight.

En je vraagt ​​je af waarom?

Het is geen wonder

Het is zo gemakkelijk om deze gevoelens van dag tot dag te dragen

Van zucht tot zware zucht

Vraag niet waarom

Ik ben gewoon stil in mijn humeur

Het is mijn manier

Blijkbaar nors, meer waarschijnlijk verlegen

(Aannames uit het leerboek voor vermoeide ogen)

Je probeert het serieus

Om in logica te zetten

De dichte intensiteit

Ontmoeting van geesten

Probeer de steeds langer wordende stilte te begrijpen

Dat heeft me in de war gebracht

De langer wordende stilte die geesten uit de tijd haalt

Is het zo'n verrassing?

Ik ben verbaasd!

Ik werd vanaf het moment vastgelegd

Het moment dat ik je zag

Ik ben nooit gestopt met proberen

Ik ben niet gestopt contact met je op te nemen.

L…

Maar jij

Je denkt

Dacht je dat ik...

Oh nee!

Je bent mis

Het is mijn natuur

Een koud voorwendsel verbergt een vuur binnen

Ik ben bang voor de nabijheid

Van de pijn die het inspireert

En nu ik...

Nu heb ik pijn van het verlangen

Wil je weten waarom?

Er is geen gefluister, geen spoor, geen woord

Geen teken

Waar als ergens aanmatiging ligt -

Daar in stille paniek of hier met een vooruitziende blik?

Het cadeau dat je gaf, klemt zich om mijn pols

Is dat alles wat het betekende?

Is er niet meer dan dit?

De aanscherpende, verwarrende, turbulente nacht

De afstand vergroten, licht doven

Ik ben alleen hier

Ik wil jou

Hoor je me?

Goede nacht.