The Nightmare - Andrew Lloyd Webber, The Original London Cast Of 'The Woman In White', Angela Christian

The day is past and over

All thanks, oh Lord, to thee

I pray thee now that sinless

The hours of dark may be

Though many are the perils

Through which I have to go

Oh Lord, keep me in thy sight

And guard me through the coming night

The holly and the ivy

When they are both full grown

Of all the trees that are in the wood

The holly bears the crown

O, the rising of the sun

And the running of the deer

The playing of the merry organ

Sweet singing in the choir

Sweet singing in the choir

Sweet singing in the choir

Sing, for it’s Lammastide!

Sing, for it’s Lammastide!

Dance for who knows if we’ll live til the spring

Dance for who knows if we’ll live til the spring

Who will protect us?

A doll made of corn

(During this, events become Gothic and unreal. We hear ironic echoes of the

story so far — voices swirling and overlapping.

Anne Catherick, Laura,

Hartright, Glyde and Fosco all appear to her as if in a dream)

I can trust you

So strange, and yet so true

I see myself…

It’s true!

I will not stand for it, I will not!

You’ll be fine, Lady Glyde

I don’t trust him, or anyone!

Are you happy now?

Laura, you know you can trust me!

Trust you?

Now, why should I trust you?

You have betrayed me!

Take her back to the asylum!

You will not be harmed!

Marian, wake up!

I’ll haunt you…

She had a secret she would tell…

I’ll haunt you till you die!

Wake up!

Help me!

Perhaps I’m not the only one with secrets!

I am a doctor.

Trust me

They’ve come to lock me up!

You must be confined!

(screams)

What have they done to you?!

And I never lie!

I would wake and find her!

Wake and find her…

I must find her…

(Laura is dragged out by Glyde. Fosco exits. Marian manages to drag herself up)

De dag is voorbij en voorbij

Alle dank, o Heer, aan u

Ik bid u nu dat zondeloos

De uren van het donker kunnen zijn:

Hoewel velen de gevaren zijn

Waardoor ik moet gaan

Oh Heer, houd mij in uw zicht

En bewaak me de komende nacht

De hulst en de klimop

Als ze allebei volgroeid zijn

Van alle bomen die in het bos staan

De hulst draagt ​​de kroon

O, de opkomst van de zon

En het rennen van de herten

Het bespelen van het vrolijke orgel

Zoete zang in het koor

Zoete zang in het koor

Zoete zang in het koor

Zing, want het is Lammastide!

Zing, want het is Lammastide!

Dans voor wie weet of we tot de lente zullen leven

Dans voor wie weet of we tot de lente zullen leven

Wie zal ons beschermen?

Een pop gemaakt van maïs

(Tijdens deze gebeurtenissen worden de gebeurtenissen gotisch en onwerkelijk. We horen ironische echo's van de

verhaal tot nu toe: stemmen die wervelen en elkaar overlappen.

Anne Catherine, Laura,

Hartright, Glyde en Fosco lijken haar allemaal als in een droom)

Ik kan jou vertrouwen

Zo vreemd en toch zo waar

Ik zie mezelf…

Het is waar!

Ik zal er niet voor staan, ik zal het niet doen!

Het komt goed, Lady Glyde

Ik vertrouw hem of niemand!

Ben je nu blij?

Laura, je weet dat je me kunt vertrouwen!

Jou vertrouwen?

Nu, waarom zou ik je vertrouwen?

Je hebt me verraden!

Breng haar terug naar het gesticht!

U zult geen schade oplopen!

Marianne, wakker worden!

ik zal je achtervolgen...

Ze had een geheim dat ze zou vertellen...

Ik zal je achtervolgen tot je sterft!

Word wakker!

Help mij!

Misschien ben ik niet de enige met geheimen!

Ik ben een dokter.

Geloof me

Ze zijn gekomen om me op te sluiten!

Je moet beperkt zijn!

(schreeuwt)

Wat hebben ze je aangedaan?!

En ik lieg nooit!

Ik zou wakker worden en haar vinden!

Word wakker en vind haar...

Ik moet haar vinden...

(Laura wordt naar buiten gesleept door Glyde. Fosco gaat naar buiten. Marian slaagt erin zichzelf omhoog te slepen)