Rose Colored Blues - Andrew Combs

On a dark and stormy morning

Waking with an aching in his head

Wiping off yesterday

All the hurtin' spiteful words that were said

Well it seems to me he’s falling

From grace in some sweet darling’s eyes

But somewhere there’s another town

And another woman waiting down the line

Lost love and slow trains

Whichever way you choose

It don’t ever get too bad

When you got them rambling, rose-colored blues

If he’s headed west and falls behind

Derailed 'neath the blue Missoula sky

If the whistle blows him east

Into the dirty screaming New York City life at night

He might sleep beneath the stars

Or some borrowed bed he’ll find along the way

He might charm a pretty face to keep him warm

But come the morning, on his way

Lost love and slow trains

Whichever way you choose

It don’t ever get too bad

When you got them rambling, rose-colored blues

No storyline of destiny, fable, or fantasy you’ll find

Just another nowhere man

Going anywhere, anytime he minds

So while the world turns and worries

Money, war and glory, right or wrong

Silhouetted by the gloaming, off he goes

Singing this old song

Lost love and slow trains

Whichever way you choose

It don’t ever get too bad

When you got them rambling, rose-colored blues

It don’t ever get too bad

When you got them rambling, rose-colored blues

Op een donkere en stormachtige ochtend

Wakker worden met pijn in zijn hoofd

Gisteren afvegen

Alle kwetsende hatelijke woorden die werden gezegd

Nou, het lijkt me dat hij valt

Van gratie in de ogen van een lieve schat

Maar ergens is een andere stad

En nog een vrouw die langs de rij staat te wachten

Verloren liefde en langzame treinen

Welke manier je ook kiest

Het wordt nooit te erg

Wanneer je ze aan het dwalen hebt, roze-gekleurde blues

Als hij naar het westen gaat en achterop raakt?

Ontspoord 'onder de blauwe hemel van Missoula'

Als het fluitje hem naar het oosten blaast

In het vuile schreeuwende leven in New York City 's nachts

Hij slaapt misschien onder de sterren

Of een geleend bed dat hij onderweg tegenkomt

Hij kan een mooi gezicht charmeren om hem warm te houden

Maar kom de ochtend, op zijn weg

Verloren liefde en langzame treinen

Welke manier je ook kiest

Het wordt nooit te erg

Wanneer je ze aan het dwalen hebt, roze-gekleurde blues

Geen verhaallijn van het lot, fabel of fantasie die je zult vinden

Gewoon weer een nergens man

Waar hij maar wil, wanneer hij maar wil

Dus terwijl de wereld draait en zich zorgen maakt

Geld, oorlog en glorie, goed of fout

Afgetekend door het gloaming, daar gaat hij

Dit oude liedje zingen

Verloren liefde en langzame treinen

Welke manier je ook kiest

Het wordt nooit te erg

Wanneer je ze aan het dwalen hebt, roze-gekleurde blues

Het wordt nooit te erg

Wanneer je ze aan het dwalen hebt, roze-gekleurde blues