Vidalia - Andrew Bird

There was a time when I enjoyed vidalia

there was no other fruit I dared my lips to touch

my grandad he prescribed vidalia

«for whatever ails ya" — heart disease, the grippe and such

But to yourself this medicine you’ll properly expose

the benefits of health, wealth, and respect

Eat it like an apple of a deep-colored rose

sweet victory will be yours to delect

But how my palate grows tired

so sweet, so sweet, so sweet

no thanks I’ll take defeat

I remember a dark and smoky den

Cheeks of roast beef bloody rare

Oh, whiskey-edged faces of barrel-chested men

And I’m feelin' small, weak and scared

I remember that nook, the way I shook

pain hurts innocence be damned

red with shame and red with pain

we all sit down to eat our leg of lamb

our leg of lamb…

we all sit down to eat our leg of lamb

Er was een tijd dat ik genoot van vidalia

er was geen ander fruit dat ik met mijn lippen durfde aan te raken

mijn opa heeft vidalia voorgeschreven

«voor wat er ook met je aan de hand is» - hartaandoeningen, de grippe en dergelijke

Maar aan jezelf zal je dit medicijn op de juiste manier blootstellen

de voordelen van gezondheid, rijkdom en respect

Eet het als een appel van een diepgekleurde roos

zoete overwinning zal van jou zijn om van te genieten

Maar hoe mijn gehemelte moe wordt

zo lief, zo lief, zo lief

nee bedankt ik neem de nederlaag

Ik herinner me een donker en rokerig vertrek

Wangen van rosbief bloederig zeldzaam

Oh, whiskyscherpe gezichten van mannen met een ton bovenlijf

En ik voel me klein, zwak en bang

Ik herinner me dat hoekje, de manier waarop ik schudde

pijn doet pijn onschuld verdoemd

rood van schaamte en rood van pijn

we gaan allemaal zitten om onze lamsbout te eten

onze lamsbout...

we gaan allemaal zitten om onze lamsbout te eten