The Trees Were Mistaken - Andrew Bird

This is a story, some kind of a story

this is a story about about a boy and girl,

a girl and a boy, a boy.

(), only fighting.

that some boy in the dark while he learned to evolve

inverted crystal mountain kind of a story.

this is a story

man, about the serifs and ciphers that the scholars deciphered

translations of sanskrit

just as my handwritten story.

this is a story

where the singers begin to appear

in the spaces between all the dashes and braces

in the mothbitten story — of getting left behind.

this is a story

some kind of a story.

with the pages distressed sins you held to your chest,

they were mangled and dog eared, while the rest were just mangy and gory.

this is a story about the memory of water

translating the sound of the traffic.

remember the traffic?

it’s making you carsick all along southfield freeway.

and translating mistakes and the trees were mistaken

and the trees for the woods and the sound of the trash

for the sound of the blowing leaves along the southfield freeway.

my name is a blackbird, this is a two tone.

feathers are warm in molasses,

twisting the words from the solids to gases.

now i don’t have worry (of making it)

it’s so unclear.

am i dead or am i dying

or am i simply tired of crying?

my name is a blackbird, this is a two tone.

feathers are warm in molasses,

twisting the words from the solids to gases.

now i don’t have worry (of making it)

it’s so unclear.

am i dead or am i dying

or am i simply tired of crying?

my name is a blackbird.

Dit is een verhaal, een soort verhaal

dit is een verhaal over een jongen en een meisje,

een meisje en een jongen, een jongen.

(), alleen vechten.

die een of andere jongen in het donker terwijl hij leerde evolueren

omgekeerde kristallen berg een soort verhaal.

dit is een verhaal

man, over de schreven en cijfers die de geleerden ontcijferden...

vertalingen van sanskriet

net als mijn handgeschreven verhaal.

dit is een verhaal

waar de zangers beginnen te verschijnen

in de spaties tussen alle streepjes en accolades

in het door de motten gebeten verhaal - van achtergelaten worden.

dit is een verhaal

een soort van verhaal.

met de pagina's bedroefde zonden die je tegen je borst hield,

ze waren verminkt en ezelsoren, terwijl de rest gewoon schurft en bloederig was.

dit is een verhaal over de herinnering aan water

het geluid van het verkeer vertalen.

herinner je je het verkeer?

het maakt je wagenziek langs de Southfield-snelweg.

en vertaalfouten en de bomen waren fout

en de bomen voor het bos en het geluid van het afval

voor het geluid van de waaiende bladeren langs de Southfield snelweg.

mijn naam is een merel, dit is een two tone.

veren zijn warm in melasse,

de woorden verdraaien van de vaste stoffen naar gassen.

nu hoef ik me geen zorgen te maken (om het te halen)

het is zo onduidelijk.

ben ik dood of ga ik dood

of ben ik het huilen gewoon zat?

mijn naam is een merel, dit is een two tone.

veren zijn warm in melasse,

de woorden verdraaien van de vaste stoffen naar gassen.

nu hoef ik me geen zorgen te maken (om het te halen)

het is zo onduidelijk.

ben ik dood of ga ik dood

of ben ik het huilen gewoon zat?

mijn naam is een merel.