The Giant Of Illinois - Andrew Bird

The giant of Illinois

Died of a blister on its toe

After walking all day through the first winter’s snow

Throwing bits of stale bread

To the last speck of dawn

He never even felt his shoe fill with blood

Delirious with pain

His bedroom walls began to glow

And he felt himself floating up to falling snow

And the sky was a woman’s arms

And the sky was a woman’s arms

A boy and dog with a clubbed foot

Sat next to him on his tomb

Once upon a summer’s day they were walking through the woods

They spotted a sleeping swan

On the beds of a muddy stream

They stoned it with rocks till it collapsed in the reeds

They laid out on the grass

Full with chocolate and lemonade

And underneath it all the giant was afraid

And the sky was a woman’s arms — Oh, the sky was a woman’s arms

And the sky was a woman’s arms

De reus van Illinois

Overleden aan een blaar op zijn teen

Na een hele dag door de eerste wintersneeuw te hebben gelopen

Met stukjes oud brood gooien

Tot het laatste puntje van de dag

Hij voelde zijn schoen niet eens vollopen met bloed

Uitzinnig van pijn

Zijn slaapkamermuren begonnen te gloeien

En hij voelde zichzelf naar de vallende sneeuw zweven

En de lucht was de armen van een vrouw

En de lucht was de armen van een vrouw

Een jongen en een hond met een doodgeknuppelde voet

Zat naast hem op zijn graf

Er was eens een zomerse dag die door het bos liep

Ze zagen een slapende zwaan

Op de bedden van een modderige stroom

Ze stenigden het met stenen totdat het in het riet instortte

Ze lagen op het gras

Vol met chocolade en limonade

En daaronder was de reus bang

En de lucht was de armen van een vrouw — Oh, de lucht was de armen van een vrouw

En de lucht was de armen van een vrouw