Sweetbreads - Andrew Bird

When I was a little boy I threw away my action toys

I became obsessed with operation

With Hearts and minds and certain glands

You learn to keep a steady hand

And thus began a morbid fascination with…

Sweetbreads, I could taste what you were thinking

Sweetbreads, that’s the taste of neurons thinking

Do you wonder where the self resides

Is it in your head or between your sides

And who’s going to decide its true location?

Cause it’s a question for the centuries

From communion to mad cow disease

But is it worthy of a song — all life’s location?

Oh and the sweetest sweetbread of them all within the kingdom of afar

Call them thoughts and metaphor-inations

They call them

Sweetbreads, I could taste what you were thinking

Sweetbreads, that’s the taste of neurons thinking

Does the thought of bowels red and black

The thought of tongues that taste you back fill you with a nauseous elation

Where a simple trip to the grocery store could fill you with an abject horror

Can you taste the misery of those crustaceans?

Oh and the sweetest sweetbread of them all

Within the kingdom of afar should’ve caused some silent machinations

They call them

Sweetbreads, I could taste what you were thinking

Sweetbreads, that’s the taste of neurons thinking

Aw, I could taste what you were thinking

Oh, give me your thoughts about sweetbread

Toen ik een kleine jongen was, gooide ik mijn actiespeelgoed weg

Ik raakte geobsedeerd door operaties

Met harten en geesten en bepaalde klieren

Je leert een vaste hand te houden

En zo begon een morbide fascinatie voor...

Zwezerik, ik kon proeven wat je dacht

Zwezerik, dat is de smaak van neuronen denken

Vraag je je af waar het zelf woont?

Zit het in je hoofd of tussen je kanten?

En wie gaat de echte locatie bepalen?

Want het is een vraag voor de eeuwen

Van communie tot gekkekoeienziekte

Maar is het een lied waardig - de locatie van het hele leven?

Oh en de zoetste zwezerik van allemaal in het koninkrijk van de verte

Noem ze gedachten en metaforen

Ze noemen ze

Zwezerik, ik kon proeven wat je dacht

Zwezerik, dat is de smaak van neuronen denken

Is de gedachte aan darmen rood en zwart?

De gedachte aan tongen die je terug proeven, vervult je met een misselijke opgetogenheid

Waar een simpele trip naar de supermarkt je kan vullen met een abjecte horror

Proef je de ellende van die schaaldieren?

Oh en de zoetste zwezerik van allemaal

Binnen het koninkrijk van de verte had een aantal stille machinaties moeten worden veroorzaakt

Ze noemen ze

Zwezerik, ik kon proeven wat je dacht

Zwezerik, dat is de smaak van neuronen denken

Aw, ik kon proeven wat je dacht

Oh, geef me je mening over zwezerik