Giant of Illinois - Andrew Bird

The Giant of Illinois

Died of a blister on his toe

After walking all day

Through the first winters' snow

Throwing bits of stale bread

to the last speckled doves

He never even felt,

his shoes fill with blood

Delirious with pain,

his bedroom walls began to glow

And he felt himself floating

up through falling snow

And the sky was a woman’s arms

And the sky was a woman’s arms

A boy with a clubbed foot

sat next to him at school

Once upon a summer’s day

they went walking through the woods

They spotted a sleeping swan

On the banks of a muddy stream

They stoned it with rocks

till it collapsed in the reeds

They laid out on the grass

full of chocolate and lemonade

And underneath it all

the Giant was afraid

And the sky was a woman’s arms

Oh, the sky was a woman’s arms

And the sky was a woman’s arms.

De reus van Illinois

Overleden aan een blaar op zijn teen

Na een hele dag wandelen

Door de eerste wintersneeuw

Met stukjes oud brood gooien

naar de laatste gespikkelde duiven

Hij heeft zelfs nooit gevoeld,

zijn schoenen vullen zich met bloed

Uitzinnig van pijn,

zijn slaapkamermuren begonnen te gloeien

En hij voelde zichzelf zweven

omhoog door vallende sneeuw

En de lucht was de armen van een vrouw

En de lucht was de armen van een vrouw

Een jongen met een doodgeknuppelde voet

zat naast hem op school

Er was eens een zomerse dag

ze gingen wandelen door het bos

Ze zagen een slapende zwaan

Aan de oevers van een modderige stroom

Ze hebben het gestenigd met stenen

tot het in het riet instortte

Ze lagen op het gras

vol met chocolade en limonade

En daaronder

de reus was bang

En de lucht was de armen van een vrouw

Oh, de lucht was de armen van een vrouw

En de lucht was de armen van een vrouw.