Drunk By Noon - Andrew Bird

There once was a poodle who thought he was a cowboy,

He lived in a cage the size of his thumb

And, though his white horse was a box of toothpicks,

he galloped around until hit by a car

Sometimes I flap my arms like a hummingbird

just to remind myself I’ll never fly

Sometimes I burn my arms with cigarettes

just to pretend I won’t scream when I die

If my life was as long as the moon’s,

I’d still be jealous of the sun

If my life lasted only one day,

I’d still be drunk by noon,

Yes, I’d still be drunk by noon.

Sometimes I hope to come down with cancer

At least then I’ll get to watch TV all day

And on my deathbed I’ll get all the answers

even if all my questions are taken away.

If my life was as long as the moon’s,

I’d still be jealous of the sun

If my life lasted only one day,

I’d still be drunk by noon,

I’d still be drunk by noon.

Er was eens een poedel die dacht dat hij een cowboy was,

Hij woonde in een kooi zo groot als zijn duim

En hoewel zijn witte paard een doos tandenstokers was,

hij galoppeerde rond totdat hij werd aangereden door een auto

Soms klap ik met mijn armen als een kolibrie

gewoon om mezelf eraan te herinneren dat ik nooit zal vliegen

Soms verbrand ik mijn armen met sigaretten

gewoon om te doen alsof ik niet zal schreeuwen als ik dood ga

Als mijn leven zo lang was als dat van de maan,

Ik zou nog steeds jaloers zijn op de zon

Als mijn leven maar één dag zou duren,

Ik zou nog steeds dronken zijn tegen de middag,

Ja, ik zou om 12.00 uur nog steeds dronken zijn.

Soms hoop ik kanker te krijgen

Dan kan ik tenminste de hele dag tv kijken

En op mijn sterfbed krijg ik alle antwoorden

zelfs als al mijn vragen worden weggenomen.

Als mijn leven zo lang was als dat van de maan,

Ik zou nog steeds jaloers zijn op de zon

Als mijn leven maar één dag zou duren,

Ik zou nog steeds dronken zijn tegen de middag,

Tegen de middag zou ik nog steeds dronken zijn.