Qué ritmo triste - Andrés Calamaro

Ocurrió un milagro acá en mi propia casa

En mi doméstico estudio de grabaciones

Cosas que siempre pasan en los estudios de todo calibre

Se borra una grabación, ¿verdad?

Bueno, ok…

Parece que había borrado una grabación de blues, de tristezas

Estaba grabando la siguiente base

También de rythm & blues

Cuando de repente empezó a escucharse

Cantando, al lado mío, entre los instrumentos

La voz anterior en coordinación perfecta

¿Entendés?

Una aguja en un pajar

Una oportunidad entre un millón

Un milagro de blues

Yo que era un hombre de poca fe, pero

El blues esa música descendiente directa de esclavos

Que se yo, le di un poco y me dio algo a cambio

Por eso dedico todas mis notas a los amigos ausentes

Y a los grandes bluseros que… parecen que me están mirando

Que ritmo triste, solo me acompaña el ruido del colectivo

Que ritmo triste, soy como un canario sin alpiste

Tengo mi alma en venta y el colectivo 60

Hoy, recién hoy me miro en el espejo

Y digo ¿para que viniste?

¿a dónde fuiste?

Y los pasajeros del Titanic, que son el coro, contestan

Que ritmo triste, todavía estoy vivo

Me lo recuerda el colectivo

El viento arrasó al jardín definitivo y al nido

No estoy solo, está el colectivo con su ruido

Esa especie de suspiro de aire comprimido

Como afligido

Chau 60, no digas que no te tuve en cuenta

Prefiero tu suspiro mucho más que a la sirena

Pregunta: ¿Por qué le habrán puesto sirena?

Qué pena recordar a la sirenas cada vez

Que pasan los bomberos o la poli o la ambulancia

Los pasajeros del Titanic que son el coro

Contestan con elegancia:

Señora, que ritmo triste

A tu corazón le está sobrando un bandoneón

A tu corazón le sobra un bandoneón

Dice el coro fundido en plata y oro

Diamantes como los de antes

¿Está roto?

¿Es el corazón o el mate?

Matate o aguantate

Canta el coro sin ninguna clase de decoro

El coro será despedido

Prefiero el ruido de la esquina

El suspiro hidráulico del 60 repite

Su lenta pero maravillosa melodía

Que mejor acompaña a este ritmo triste

Que es de todos

Er is hier in mijn eigen huis een wonder gebeurd

In mijn thuisopnamestudio

Dingen die altijd gebeuren in studio's van elk kaliber

Een opname is verwijderd, toch?

Nou oke…

Het lijkt erop dat ik een opname van blues, van verdriet had gewist

Ik was de volgende basis aan het opnemen:

Ook Rhythm & Blues

Toen het plotseling begon te horen

Zingen, naast mij, tussen de instrumenten

De vorige stem in perfecte coördinatie

Begrijp je?

Een speld in een hooiberg

Een kans op een miljoen

Een wonder van blues

Ik was een man van weinig geloof, maar

De blues die muziek rechtstreeks van slaven afstamt

Wat weet ik, ik gaf hem een ​​beetje en hij gaf me iets terug

Daarom draag ik al mijn notities op aan afwezige vrienden

En de grote bluesmannen die... eruitzien alsof ze naar mij kijken

Wat een triest ritme, alleen het geluid van de bus vergezelt me

Wat een triest ritme, ik ben als een kanarie zonder vogelzaad

Ik heb mijn ziel te koop en de collectieve 60

Vandaag, alleen vandaag kijk ik naar mezelf in de spiegel

En ik zeg waarom ben je gekomen?

Waar ben je naartoe gegaan?

En de passagiers van de Titanic, die het koor zijn, antwoorden:

Wat een trieste beat, ik leef nog

Het collectief doet me denken

De wind blies de ultieme tuin en het nest weg

Ik ben niet alleen, er is het collectief met zijn lawaai

Dat soort zucht van perslucht

als bedroefd

Dag 60, zeg niet dat ik geen rekening met je heb gehouden

Ik heb liever je zucht dan de sirene

Vraag: Waarom zouden ze er een zeemeermin op hebben gezet?

Wat jammer om elke keer aan de sirenes te denken

Dat de brandweer of de politie of de ambulance langskomt

De passagiers van de Titanic die het koor zijn

Ze antwoorden elegant:

Dame, wat een triest ritme

Je hart heeft nog één bandoneon over

Je hart heeft nog één bandoneon over

Zegt het refrein gegoten in zilver en goud

Diamanten zoals voorheen

Het is kapot?

Is het het hart of de partner?

zelfmoord plegen of volhouden

Het koor zingt zonder enige vorm van decorum

Het koor wordt ontslagen

Ik geef de voorkeur aan het geluid van de hoek

De hydraulische zucht van de 60 herhalingen

Het is een langzame maar prachtige melodie

Wat past het beste bij dit droevige ritme

Wat is van iedereen?