Insoportablemente cruel - Andrés Calamaro, Calle 13, Jerry Gonzalez

Termino el tiempo de los almanaques viejos

Queda todavia mucha tela que cortar

Y en el calendario una equis roja me recuerda

El dia en que me dejaste de contestar

Va ser insoportablemte cruel…

Frente a los instantes que perdimos y detras

De los retratos que envejecen por nosotros dos

Siempre voy perdiendo los motivos

Para despertarme cada dia si fue que cerre los ojos

Una vez crei que cuando todo se termina

Es como uno lo imagine nada mas

Va ser insoportablemente cruel…

Oye, que paso mi amor?

Mirame, escucha esto:

Te voy a hacer creer que eres importante

Por eso le escribo este tema a ti y a tus implantes

No me vas a poder hablar ni siquiera en pantomima

Con estas rimas voy a pudrirte el autoestima

Tu unica ideologia va a ser la melancolia

Hoy vas a llorar mas que la virgen maria

Voy a ser cruel durante todo el dia

Cruel como hacerte una cirugia en el corazon a sangre fria

Cruel como violar a un incapacitado

Cruel como vender organos de niños en un supermercado

Eres como el veneno que te inyectas con dientes

Y alfiler por debajo de la piel, una serpiente de cascabel

Ojala que te de duro la vida, que te de duro

Como caer del cielo al suelo sin paracaidas

Eres un pedazo de maza que suda grasa de cerdo

Tu no sirves ni para un mal recuerdo

Tu eres el desaire forrado con un pellejo

Cuando te miras al espejo no se ve tu reflejo

El corazon tu lo tienes quien sabe donde, por eso

Cuando miras al cielo las estrellas se esconden

Va a ser insoportablemente cruel…

Y si soy diferente o fue que recien te diste cuenta no

Siempre fui igual, es un destino estar distraido, le sucede a cualquier mortal

Uno va a ser insoportablemente cruel… (tortura china pa’ti)

Ik maak de tijd van de oude almanakken af

Er is nog veel stof om te knippen

En op de kalender herinnert een rode X me eraan

De dag dat je me niet meer antwoordde

Het zal ondraaglijk wreed zijn...

Voor de momenten die we verloren en achter

Van de portretten die oud worden voor ons twee

Ik verlies altijd mijn redenen

Om me elke dag wakker te maken als ik mijn ogen sluit

Ik geloofde ooit dat wanneer alles voorbij is

Het is zoals men zich niets meer voorstelt

Het wordt ondraaglijk wreed...

Hé, wat is er gebeurd mijn liefste?

Kijk naar mij, luister hiernaar:

Ik ga je laten geloven dat je belangrijk bent

Daarom schrijf ik dit onderwerp voor u en uw implantaten

Zelfs in pantomime kun je niet met me praten

Met deze rijmpjes ga ik je zelfrespect rotten

Je enige ideologie zal melancholisch zijn

Vandaag ga je meer huilen dan de Maagd Maria

Ik zal de hele dag wreed zijn

Wreed als een operatie aan je hart in koelen bloede

Wreed als het verkrachten van een gehandicapte

Wreed zoals het verkopen van kinderorgels in een supermarkt

Je bent als het gif dat je jezelf injecteert met tanden

En speld onder de huid, een ratelslang

Ik hoop dat het leven je moeilijk maakt, dat het je moeilijk maakt

Hoe val je uit de lucht op de grond zonder parachute

Je bent een stuk foelie dat varkensvet zweet

Je bent niet eens goed voor een slecht geheugen

Jij bent de stompe bekleed met een huid

Als je in de spiegel kijkt, zie je je spiegelbeeld niet

Je hebt het hart wie weet waar, daarom

Als je naar de lucht kijkt, verstoppen de sterren zich

Het wordt ondraaglijk wreed...

En als ik anders ben of was het dat je onlangs besefte

Ik was altijd hetzelfde, het is een lot om afgeleid te worden, het overkomt elke sterveling

Eentje zal ondraaglijk wreed zijn... (Chinese marteling pa'ti)