Pato trabaja en una carnicería - Andrés Calamaro

Todo empezó con el chiste que decía

Lo tuyo es mío y lo mío es mío

No comprendimos que eso sería

Lo que algún día nos heriría

Fueron los días, los días de oro

Y el sol brillaba sin preguntar

Después crecimos y nos fuimos del barrio

Pato trabaja en una carnicería

Tiempos aquellos de rosedales

Novias de Flores, primeros cigarrillos

Nunca al colegio, siempre la vida

Y las mañanas del sol aquel

Hemos crecido y visto el mundo en los diarios

El comunismo resultó complicado

Lo tuyo es mío y lo mío es mío

Nos ha llevado a la indiferencia

Tenés excusas, los otros tienen

Que te mantengan para eso están

Sos el burgués mas corrompido que existe

Y te engañas pensando que sos un hippie

Vos explotas a todos y no das nada

Y eso es ser el peor capitalista

Cuando tenés, te hacés el burro

Vivís de arriba, que asco me das

Vos te reís del mundo y de las personas

Pero querés que el mundo te alimente

Otros te proporcionan lo necesario

Y vos seguís creyendo que es lo corriente

Que inútil sos, que mantenido

Mírate un poco, baja de ahí

Siempre estás en artista y te hacés el genio

Cultivas tu aire ausente y despreocupado

Porque te supergusta hacerte el raro

Y tu fama te tiene muy preocupado

Te haces copar, como engañas

Sos de mentira y no servís

Pato trabaja en una carnicería

Pato trabaja en una carnicería

Pato trabaja en una carnicería

Het begon allemaal met de grap die hij zei

Wat van jou is, is van mij en wat van mij is, is van mij

We begrepen niet dat het zou zijn

Wat zou ons ooit pijn doen?

Waren de dagen, de gouden dagen

En de zon scheen zonder te vragen

Toen groeiden we op en verlieten de buurt

Eend werkt in een slagerij

Die tijden van rozentuinen

Brides of Flowers, eerste sigaretten

Nooit naar school, altijd leven

En de ochtenden van de zon die

We zijn opgegroeid en hebben de wereld in de kranten gezien

Communisme was ingewikkeld

Wat van jou is, is van mij en wat van mij is, is van mij

Het heeft ons tot onverschilligheid gebracht

Jij hebt excuses, de anderen hebben

Dat ze je houden, daar zijn ze voor

Jij bent de meest corrupte bourgeois die er bestaat

En je houdt jezelf voor de gek door te denken dat je een hippie bent

Je exploiteert iedereen en geeft niets

En dat is de slechtste kapitalist zijn

Als je dat hebt, speel je de ezel

Je leeft van boven, je walgt van me

Je lacht om de wereld en om mensen

Maar je wilt dat de wereld je voedt

Anderen bieden je wat je nodig hebt

En je blijft geloven dat het gebruikelijk is

Hoe nutteloos je bent, hoe onderhouden?

Kijk eens naar jezelf, kom daar vandaan

Je bent altijd in artiest en je wordt het genie

Je kweekt je afwezige en zorgeloze lucht

Omdat je het super leuk vindt om raar te spelen

En je roem heeft je zo bezorgd gemaakt

je laat jezelf drinken, hoe je vals speelt

Je bent een leugen en je bent nutteloos

Eend werkt in een slagerij

Eend werkt in een slagerij

Eend werkt in een slagerij