Mareo - Andrés Calamaro

Me da vergüenza y no sé si decírtelo

Si se me nota no levanto la mirada

Y me derrito si te tengo cara a cara

Si te encuentro a solas

Vuelvo a creer en Dios

Es que me mata tu ausencia

Y haberte querido tanto

Porque el recuerdo no es real

Estemos juntos otra vez

El tiempo arrasa secuestrando mi pudor

Cobro confianza y te dirijo unas palabras

Caigo al abismo que el presente nos depara

Y febril en la caída pregunto: ¿Que nos pasó?

Es que me mata tu ausencia

Y haberte querido tanto

Porque el recuerdo no es real

Y estemos juntos otra vez

Es que me mata tu ausencia

Y haberte querido tanto

Porque el recuerdo no es real

No acepto más pasarla mal

Estemos juntos otra vez

Ik schaam me en ik weet niet of ik het je moet vertellen

Als je me opmerkt, kijk ik niet op

En ik smelt als ik je van aangezicht tot aangezicht heb

Als ik je alleen vind

Ik geloof weer in God

Het is dat jouw afwezigheid me doodt

en heb zoveel van je gehouden

Omdat de herinnering niet echt is

laten we weer samen zijn

De tijd verwoest de ontvoering van mijn bescheidenheid

Ik krijg vertrouwen en ik richt een paar woorden tot u

Ik val in de afgrond die het heden voor ons in petto heeft

En koortsig in de herfst vraag ik: wat is er met ons gebeurd?

Het is dat jouw afwezigheid me doodt

en heb zoveel van je gehouden

Omdat de herinnering niet echt is

En laten we weer samen zijn

Het is dat jouw afwezigheid me doodt

en heb zoveel van je gehouden

Omdat de herinnering niet echt is

Ik accepteer niet meer dat ik een slechte tijd heb

laten we weer samen zijn