Las oportunidades - Andrés Calamaro

A veces esperando las oportunidades

No se ven y se tira todo a la marchanta

Y vos tan orgullosa que nunca me avisaste

Que también fuiste mía aquel verano…

Mirando las golondrinas en el cielo

No se ven otras golondrinas al alcance de la mano

Es cuando la estupidez gana por afano

A la suerte que nunca llega si la estamos esperando

¿Cómo?

,¿cuándo?

y ¿Por qué?

Son demasiadas preguntas para hacerle al destino

A veces estamos finos y otras veces nada que ver

Pues hay que caminar antes de empezar a correr

La culpa es un invento muy poco generoso

Y el tiempo tremendo invento sabandija

Será que será suficiente con que uno elija

Porque si no la buena fortuna pasa de largo

Y vos tan orgullosa que nunca me avisaste

Que tal vez, fuiste mía un verano…

Y vos tan orgullosa que nunca me avisaste

Que tal vez, fuiste mía un verano…

Soms wachten op kansen

Ze komen niet en alles wordt weggegooid

En je bent zo trots dat je me nooit hebt gewaarschuwd

Dat je die zomer ook van mij was...

Kijken naar de zwaluwen in de lucht

Geen andere zwaluwen gezien binnen handbereik

Het is wanneer domheid wint door gretigheid

Tot het geluk dat het nooit komt als we erop wachten

Hoe?

,wanneer?

en omdat?

Er zijn te veel vragen om het lot te stellen

Soms gaat het goed en soms hebben we niets te doen

Nou, je moet lopen voordat je begint te rennen

Schuld is een zeer ongeneeslijke uitvinding

En de geweldige uitvinding van het ongedierte

Zal het genoeg zijn dat iemand kan kiezen?

Want als het geluk niet voorbijgaat

En je bent zo trots dat je me nooit hebt gewaarschuwd

Dat je misschien op een zomer van mij was...

En je bent zo trots dat je me nooit hebt gewaarschuwd

Dat je misschien op een zomer van mij was...