Inexplicable - Andrés Calamaro

Soy el primero en saludar al día nuevo

Para contar mis alegrías y pesares

Con un comportamiento inexplicable

Me interne en el laberinto de las sombras

Me porte como un bohemio de postin

Me fui a las corridas de toros

No volví a dormir de noche

Y el cartero llamo la puerta dos veces

No encontré mas a vicio y soledad

Entonces me di cuentacon pavura

Lo que esta locura podía costar

A mi corazon que no tiene lugar

Para querer a nadie mas

Que a esa muchacha que se quedo junto a mi

Cuando yo la necesitaba

Nadie estuvo tan cerca de mi corazon

Me porte como un bohemio de postin

Me fui a las corridas de toros

No volví a dormir de noche

Y el cartero llamo la puerta dos veces

Pero una cosa no me voy a perdonar

No saber explicarselo a mi amor

Lo que esta locura podía costar

A mi corazon que no tiene lugar

Para querer a nadie mas

Que a esa muchacha que se quedo junto a mi

Cuando yo la necesitaba

Nadie estuvo tan cerca de mi corazon

Ik ben de eerste die de nieuwe dag begroet

Om mijn vreugde en verdriet te tellen

Bij onverklaard gedrag

Ik ging het labyrint van schaduwen binnen

Ik gedraag me als een postbohemien

Ik ging naar de stierengevechten

Ik heb 's nachts niet geslapen

En de postbode klopte twee keer op de deur

Ik heb niet meer ondeugd en eenzaamheid gevonden

Toen realiseerde ik me met angst

Wat deze waanzin kan kosten

Naar mijn hart heeft dat geen plaats

Van niemand anders houden

Dat meisje dat bij me bleef

toen ik haar nodig had

Niemand was zo dicht bij mijn hart

Ik gedraag me als een postbohemien

Ik ging naar de stierengevechten

Ik heb 's nachts niet geslapen

En de postbode klopte twee keer op de deur

Maar ik ga mezelf niet één ding vergeven

Niet wetend hoe ik het aan mijn liefde moet uitleggen

Wat deze waanzin kan kosten

Naar mijn hart heeft dat geen plaats

Van niemand anders houden

Dat meisje dat bij me bleef

toen ik haar nodig had

Niemand was zo dicht bij mijn hart