El tilín del corazón - Andrés Calamaro

Recién acabamos de empezar a correr

No se puede parar

La segunda parte es mejor

Hay que seguir hasta el final

La última estación es opcional

Cuando en la carretera

Se toma cierta velocidad

Hay que recordar que la voluntad

Sirve para empezar a correr

No para terminar

Nacimos para estar en el camino

Y el único camino es el porvenir

Todo está por venir

Mejor curtir el cuero

Y supervivir es una buena elección

Alguna vez todos tuvimos

Que agarrarnos del sombrero

Porque la tormenta era cruenta

Y también hay que convencer

Al tilín del corazón

Mirando pasar el pasado

No me estoy quedando mirando

Nada más estoy arrastrando

A mi propia conducción

Un envión y otra canción

No escucho más el propio tilín

De mi cruel Alcatraz cora-moquetín

Tengo suficiente super fe

Y no se hace desear

El mármol de Plaza San Martín

Tremenda riqueza poder elegir pero tiene que ser

En verdadera libertad es el verdadero deber

Debería ser guardado como el fuego sagrado

Que cuida las lapiceras que quieren escribir

Y a los grabadores

No existen tiempos mejores

Si no existe el tiempo

Qué gran evocación

No se dice es mala una canción

Qué temeridad

Acusar de maldad a una canción

Buena oportunidad de callar

Además sólo existe una canción

La que hace tilín en mi corazón

En Berlín sólo podemos escuchar

Porque no queremos oír

Porque no hay tiempo

Y además acabamos de empezar a correr

Recién acabamos de empezar

Es el tilín del corazón

No se puede parar una canción

Si es el tilín del corazón…

We zijn net begonnen met rennen

kan niet stoppen

Het tweede deel is beter

Je moet doorgaan tot het einde

Het laatste station is optioneel

wanneer op de weg

Het kost wat snelheid

Er moet aan worden herinnerd dat het testament

Gebruikt om te beginnen met rennen

niet afmaken

We zijn geboren om onderweg te zijn

En de enige manier is de toekomst

alles moet nog komen

Beter om het leer te looien

En overleven is een goede keuze

ooit hadden we allemaal

Wat te houden aan de hoed?

Omdat de storm bloederig was

En je moet ook overtuigen

Naar de aanraking van het hart

Het verleden voorbij zien gaan

ik staar niet

Niets anders sleep ik

naar mijn eigen rijden

Een duwtje en nog een liedje

Ik luister niet meer naar het ding zelf

Van mijn wrede Alcatraz cora-moquetín

Ik heb genoeg supergeloof

En het maakt zichzelf niet gewenst

Het marmer van Plaza San Martín

Enorme rijkdom om te kunnen kiezen, maar het moet wel

In ware vrijheid is de ware plicht

Moet worden bewaard als het heilige vuur

Wie zorgt er voor de pennen die willen schrijven?

En voor de graveurs

Er zijn geen betere tijden

Als er geen tijd is

wat een geweldige evocatie

Niemand zegt dat een nummer slecht is

wat een roekeloosheid?

Een lied van kwaad beschuldigen

Goede kans om te zwijgen

Bovendien is er maar één nummer

Degene die een tik in mijn hart maakt

In Berlijn kunnen we alleen horen

Omdat we het niet willen horen

omdat er geen tijd is

En bovendien zijn we net begonnen met hardlopen

we zijn net begonnen

Het is de teek van het hart

Kan een nummer niet stoppen

Als het het tikken van het hart is...