El palacio de las flores - Andrés Calamaro

En el Palacio de las Flores

Había flores de todos los colores

Quedaba en Basavilbaso

Hace mucho que no paso por ahí

Cerca del garage, cerca de la estación Retiro

Y de la calle Florida y de la Plaza San Martín

Qué florido es el Palacio de las Flores

Que yo lo veía desde afuera

Porque por entonces yo era un pendejo

Que vivía con mis viejos

Entonces la alegría no es una cosa nueva

Todo el tiempo por pasado fue peor

Mucho matute de gorra en la calle

Mucho «no, señor», «sí, señor»

En casa no teníamos televisión

Y no había escrito una canción

No me interesaba la pelota

Iba a San Telmo a comprar cosas viejas y rotas

Pero el papá de un compañerito

Nos llevaba a ver a Independiente

Era la época de Pastoriza

Santoro y el Chivo Pavoni

Y el viejo de mi amigo, que vivía en Ciudad de La Paz

Fue desaparecido y no lo volví a ver más

Ojalá que estén vivos y bien

En el país de síganme

«síganme, no los voy a defraudar»

A dónde, donde se cagó un conde

Adonde los capos los crucifican

Primero míralo al número 10

Pero no basta con abrir los ojos

Para darse cuenta de todo a la vez

Cuidado con las palabras que terminan con «ina»

Yo también quiero mucho a Argentina

Aunque nadie me preguntó

Si en Argentina quería nacer

Donde el que no come se deja comer

La turrada que nunca termina

Ina, guillotina, anfetamina y alquitrán

Cómo nos dan, cómo nos dan en Argentina

Nos dan Boquita y ritmo tropical

Y base para la latita en el extrarradio y en Capital

Soy rockero, de potrero, ricotero, rioplatense

Que se tense la cuerda del hambre

No alcanza ni para fiambre

A conformarse con los olores

Como en el Palacio de las Flores

Donde se bailaba hasta reventar

De algo hay que vivir

Con algo hay que gozar

Como en el Palacio de las Flores

Donde se bailaba hasta reventar

In het Bloemenpaleis

Er waren bloemen in alle kleuren

Het was in Basavilbaso

Ik ben er lang niet geweest

Dichtbij de garage, vlakbij het Retiro-station

En van Florida Street en van Plaza San Martín

Hoe bloemrijk is het Bloemenpaleis

Dat ik het van de buitenkant zag

Omdat ik toen een klootzak was

die bij mijn ouders woonde

Dus vreugde is niet iets nieuws

De hele tijd in het verleden was erger

Veel hoeden op straat

Veel "nee meneer", "ja meneer"

Thuis hadden we geen televisie

En ik had nog geen nummer geschreven

Ik was niet geïnteresseerd in de bal

Ik ging altijd naar San Telmo om oude en kapotte dingen te kopen

Maar de vader van een metgezel

Hij nam ons mee naar Independiente

Het was de tijd van Pastoriza

Santoro en de geit Pavoni

En de oude man van mijn vriend, die in Ciudad de La Paz . woonde

Hij was verdwenen en ik heb hem nooit meer gezien

Ik hoop dat ze levend en wel zijn

In het land van volg mij

"Volg mij, ik zal je niet teleurstellen"

Waar, waar schijt een graaf

Waar de capo's hen kruisigen?

Kijk eerst naar nummer 10

Maar het is niet genoeg om je ogen te openen

Om alles in één keer te realiseren

Pas op voor woorden die eindigen op "ina"

Ik hou ook heel veel van Argentinië

Hoewel niemand me vroeg

Als ik in Argentinië geboren wilde worden

Waar zij die niet eten zich laten opeten

De turrada die nooit eindigt

Ina, guillotine, amfetamine en tar

Hoe ze ons geven, hoe ze ons geven in Argentinië

Ze geven ons mond en tropisch ritme

En uitvalsbasis voor latita in de buitenwijken en in Capital

Ik ben een rocker, van de paddock, ricotero, van de River Plate

Laat het touw van de honger strakker worden

Zelfs niet genoeg voor vleeswaren

Om genoegen te nemen met de geuren

Zoals in het Bloemenpaleis

waar ze dansten tot ze barsten

Iets wat je moet leven

met iets waar je van moet genieten

Zoals in het Bloemenpaleis

waar ze dansten tot ze barsten