Eclipsado - Andrés Calamaro

Esta vez no estoy en ningún lado

Mi espina clavada en el costado y yo

Todo me resulta complicado

Eclipsado por tu brillo dorado

Por eso estoy tieso

Frente a una luz extraña

Con los ojos abiertos

Como un dos de oros

Mahoma ya se fué a la montaña

Sé fué para encontrar algún tesoro

Eclipse en el Luna Park

Eclipse de alta mar

Parece que perdí la visión del tercer ojo

Y los otros dos no quieren mirar

Mirar al eclipse de frente

Sacando pecho aún maltrecho

Voy a tirar la manteca por la ventana

Invitarte a caminar por el techo

Hasta mañana

Hasta mañana

Cuando te llame de nuevo

Desde cualquier teléfono rojo

Miré tanto al eclipse como pude

Que perdí la visión del tercer ojo

De nuevo voy a quedarme a mirar

La luz de la luna brillando en el mar

Con los ojos rojos de tanto fumar

La pipa de la guerra y de la paz

En el eclipse en el Luna Park

Eclipse de alta mar

Eclipsado por la madrugada

Sigo despierto sin hacer nada

Que lástima de látigo invisible

Soy tan sensible a tus latidos

Mis amigos están todos dormidos

Y yo me olvido que es imposible

Que es imposible que los dos planetas

Vuelvan a chocar

O en un eclipse en el luna park

Eclipse de alta mar

Deze keer ben ik nergens

Mijn doorn stak in mijn zij en ik

Alles is ingewikkeld voor mij

Overschaduwd door je gouden glans

Daarom ben ik stijf

Geconfronteerd met een vreemd licht

Met de ogen open

Als een twee van munten

Mohammed ging al naar de berg

Ik weet dat ik een schat ging zoeken

Verduistering in Luna Park

verduistering op volle zee

Ik lijk mijn derde oog zicht te hebben verloren

En de andere twee willen niet kijken

Van voren naar de zonsverduistering kijken

Uitstekende borst nog steeds gehavend

Ik ga de boter uit het raam gooien

Nodig je uit om op het dak te lopen

Tot morgen

Tot morgen

als ik je weer bel

Vanaf elke rode telefoon

Ik heb zoveel mogelijk van de eclips bekeken als ik kon

Dat ik het zicht van het derde oog verloor

Ik blijf en kijk nog een keer

Het licht van de maan schijnt op de zee

Met rode ogen van zoveel roken

De pijp van oorlog en vrede

In de zonsverduistering in Luna Park

verduistering op volle zee

overschaduwd door de dageraad

Ik ben nog steeds wakker en doe niets

Wat jammer van onzichtbare zweep

Ik ben zo gevoelig voor je hartslag

mijn vrienden slapen allemaal

En ik vergeet dat het onmogelijk is

Dat het onmogelijk is voor de twee planeten

weer botsen

Of in een zonsverduistering in Luna Park

verduistering op volle zee