Barrio de tango - Andrés Calamaro

Un pedazo de barrio

Allá en Pompeya

Durmiéndose al costado del terraplén

Un farol balanceando en la barrera

Y el misterio de adiós que siembra el tren

Un ladrido perros a la luna

El amor escondido en un portón

Y los sapos redoblando en la laguna

Y a lo lejos la voz del bandoneón

Barrio de tango, de luna y de misterio

Calles lejanas, cómo estarán

Viejos amigos que hoy me recuerdo

Que se habrán hecho, dónde estarán

Barrio de tango, que fue de aquella

Juana la rubia que tanto amé

Sabrá que sufro pensando en ella

Desde aquella tarde que la dejé

Barrio de tango, de luna y misterio

Desde el recuerdo te vuelvo a ver

Y un ladrido perros a la luna

El amor escondido en un portón

Y los sapos redoblando en la laguna

Y allá a lo lejos la voz del bandoneón

Een stukje van de buurt

daar in Pompei

In slaap vallen aan de kant van de dijk

Een lantaarn die op de slagboom zwaait

En het mysterie van het afscheid dat de trein zaait

Een hond blaft naar de maan

De liefde verborgen in een poort

En de padden die in de lagune rollen

En in de verte de stem van de bandoneon

Buurt van tango, maan en mysterie

Verre straten, hoe zullen ze zijn?

Oude vrienden die ik me vandaag herinner

Wat zullen ze hebben gedaan, waar zullen ze zijn?

Tangobuurt, die daarbij hoorde

Juana de blonde waar ik zoveel van hield

Ze zal weten dat ik lijd als ik aan haar denk

Sinds die middag dat ik haar verliet

Buurt van tango, maan en mysterie

Uit de herinnering zie ik je weer

En een hond blaft naar de maan

De liefde verborgen in een poort

En de padden die in de lagune rollen

En daar in de verte de stem van de bandoneon