Se Telefonando - Andrea Griminelli, Nek

Lo stupore della notte, spalancata sul mar

Ci sorprese che eravamo sconosciuti, io e te

Poi nel buio le tue mani, d’improvviso, sulle mie

È cresciuto troppo in fretta questo nostro amor

Se telefonando

Io potessi dirti addio, ti chiamerei

Se io, rivedendoti

Fossi certo che non soffri, ti rivedrei

Se guardandoti negli occhi

Sapessi dirti basta, ti guarderei

Ma non so spiegarti

Che il nostro amore appena nato é già finito

Se telefonando

Io potessi dirti addio, ti chiamerei

Se io, rivedendoti

Fossi certo che non soffri, ti rivedrei

Se guardandoti negli occhi

Sapessi dirti basta, ti guarderei

Ma non so spiegarti

Che il nostro amore appena nato é già finito

É gia finito

Ah, ah

De verbazing van de nacht, wijd open op de zee

Het verbaasde ons dat we vreemden waren, jij en ik

Dan in het donker jouw handen, plotseling, op de mijne

Deze liefde van ons is te snel gegroeid

Als door te bellen

Ik zou afscheid van je kunnen nemen, ik zou je bellen

Als ik je weer zie

Als ik er zeker van was dat je niet leed, zou ik je weer zien

Als je in je ogen kijkt

Als ik wist hoe ik je moest vertellen dat het genoeg is, zou ik je aankijken

Maar ik kan het niet uitleggen

Dat onze pasgeboren liefde al voorbij is

Als door te bellen

Ik zou afscheid van je kunnen nemen, ik zou je bellen

Als ik je weer zie

Als ik er zeker van was dat je niet leed, zou ik je weer zien

Als je in je ogen kijkt

Als ik wist hoe ik je moest vertellen dat het genoeg is, zou ik je aankijken

Maar ik kan het niet uitleggen

Dat onze pasgeboren liefde al voorbij is

Het is al voorbij

Ha, ha