Rape The Children Of Abel - Ancient

In due time you will feel my wrath

There’s gonna be a macrocosmic psycho bath

Babylon whores, decrepit emperors

Suicidal self-loathers filled with terror

Enchanters of the immaculate hate

Trapped inside a neurotic cave

Beware oh children of Abel

When the end is plain to see

Even though you tormented me

I’m stronger than you could ever be

When darkness comes I’ll be set free

Mesmerized by the thokkian vortex

Horror in my limbic cortex

Mystified by the thokkian vortex

Panic in my limbic cortex

Alone I felt the talons

Of my deep depression

Gnawing at my wounds

No hope for solution.

So I shed my tears

And cried to the winter moon

Will there be no end.

To my self-inflicted doom?

Beware oh children of Abel

When the end is plain to see

Even though you tormented me

I’m stronger than you could ever be

When darkness comes I’ll be set free

I rose above the penumbral cloud

I journeyed into the third dimension

Obtained antideluvian wisdom

And found the path to my salvation

I found the path to my salvation…

Through the tunnels of the astral womb

The darkest corner in a tryptamine room

Visions appear in their most vivid hues

And show what is hiding inside of you.

In due time you will feel my wrath

There’s gonna be a macrocosmic psycho bath

Babylon whores, decrepit emperors

Suicidal self-loathers filled with terror

Enchanters of the immaculate hate

Trapped inside a neurotic cave

Beware oh children of Abel

When the end is plain to see

Even though you tormented me

I’m stronger than you could ever be

When darkness comes I’ll be set free

Mesmerized by the thokkian vortex

Horror in my limbic cortex

Mystified by the thokkian vortex

Panic in my limbic cortex

Alone I felt the talons

Of my deep depression

Gnawing at my wounds

No hope for solution.

So I shed my tears

And cried to the winter moon

Will there be no end.

To my self-inflicted doom?

Beware oh children of Abel

When the end is plain to see

Even though you tormented me

I’m stronger than you could ever be

When darkness comes I’ll be set free

I rose above the penumbral cloud

I journeyed into the third dimension

Obtained antideluvian wisdom

And found the path to my salvation

I found the path to my salvation…

Through the tunnels of the astral womb

The darkest corner in a tryptamine room

Visions appear in their most vivid hues

And show what is hiding inside of you

Te zijner tijd zul je mijn toorn voelen

Er komt een macrokosmisch psychobad

Babylonische hoeren, afgeleefde keizers

Zelfmoordverheerlijkers vol terreur

Bezweerders van de smetteloze haat

Opgesloten in een neurotische grot

Pas op oh kinderen van Abel

Wanneer het einde duidelijk te zien is

Ook al heb je me gekweld

Ik ben sterker dan jij ooit zou kunnen zijn

Als de duisternis komt, word ik vrijgelaten

Gebiologeerd door de thokkiaanse vortex

Horror in mijn limbische cortex

Verbijsterd door de thokkiaanse vortex

Paniek in mijn limbische cortex

Alleen voelde ik de klauwen

Van mijn diepe depressie

Aan mijn wonden knagen

Geen hoop op een oplossing.

Dus ik heb mijn tranen gestort

En huilde naar de wintermaan

Komt er geen einde aan.

Naar mijn zelf toegebrachte onheil?

Pas op oh kinderen van Abel

Wanneer het einde duidelijk te zien is

Ook al heb je me gekweld

Ik ben sterker dan jij ooit zou kunnen zijn

Als de duisternis komt, word ik vrijgelaten

Ik kwam boven de penumbrale wolk uit

Ik reisde naar de derde dimensie

Antideluviaanse wijsheid verkregen

En vond het pad naar mijn redding

Ik vond het pad naar mijn redding...

Door de tunnels van de astrale baarmoeder

De donkerste hoek in een tryptaminekamer

Visioenen verschijnen in hun meest levendige tinten

En laat zien wat er in je verborgen zit.

Te zijner tijd zul je mijn toorn voelen

Er komt een macrokosmisch psychobad

Babylonische hoeren, afgeleefde keizers

Zelfmoordverheerlijkers vol terreur

Bezweerders van de smetteloze haat

Opgesloten in een neurotische grot

Pas op oh kinderen van Abel

Wanneer het einde duidelijk te zien is

Ook al heb je me gekweld

Ik ben sterker dan jij ooit zou kunnen zijn

Als de duisternis komt, word ik vrijgelaten

Gebiologeerd door de thokkiaanse vortex

Horror in mijn limbische cortex

Verbijsterd door de thokkiaanse vortex

Paniek in mijn limbische cortex

Alleen voelde ik de klauwen

Van mijn diepe depressie

Aan mijn wonden knagen

Geen hoop op een oplossing.

Dus ik heb mijn tranen gestort

En huilde naar de wintermaan

Komt er geen einde aan.

Naar mijn zelf toegebrachte onheil?

Pas op oh kinderen van Abel

Wanneer het einde duidelijk te zien is

Ook al heb je me gekweld

Ik ben sterker dan jij ooit zou kunnen zijn

Als de duisternis komt, word ik vrijgelaten

Ik kwam boven de penumbrale wolk uit

Ik reisde naar de derde dimensie

Antideluviaanse wijsheid verkregen

En vond het pad naar mijn redding

Ik vond het pad naar mijn redding...

Door de tunnels van de astrale baarmoeder

De donkerste hoek in een tryptaminekamer

Visioenen verschijnen in hun meest levendige tinten

En laat zien wat er in je verborgen zit