Petrified by Their End - Ancient

It was such a fine and bloodless day

There were no more signs of the decay

The memories had faded from the awful disarray!

No more fear of the noxious fiends

Gone was ghostly war machines

Life was in its finest age

Gone was ostentatious rage

The clock was ticking, but nobody knew the time

Nobody saw the writing on the wall

Nobody could perceive the heinous wrath to come

Exultation and peace were high and low

Thn the sky turned black!

A voice of infinit dimensions was heard

Through all the lands and dales it rang and blared

The omnipresent utterance just carried on and on

In black and white they all gently came

Without a trace of transgression or shame

So neat and devious, pertinent!

No room for discontent!

Agenda had been set

Deprive and seize the helpless rats

Beguile the feeble ones

And swipe their wretched homes!

So vicious and unjust

Forced the masses into dust

While crushing bones and limbs

Homage to nefarious kings

They surely did not know the time

For the judgement comes in time

Before they found their door

They found the scarlet whore!

It was the end and fall

Their backs against the wall

Nobody spoke at all

Nobody standing tall

Petrified by the end

Vilified in the end!

Het was zo'n fijne en bloedeloze dag

Er waren geen tekenen meer van het verval

De herinneringen waren vervaagd door de vreselijke wanorde!

Geen angst meer voor de schadelijke duivels

Weg waren spookachtige oorlogsmachines

Het leven was in zijn beste tijd

Weg was opzichtige woede

De klok tikte, maar niemand wist de tijd

Niemand heeft het schrift op de muur gezien

Niemand kon de afschuwelijke toorn waarnemen die zou komen

Opgetogenheid en vrede waren hoog en laag

Toen werd de lucht zwart!

Er klonk een stem van oneindige afmetingen

Door alle landen en dalen gonsde en schalde het

De alomtegenwoordige uiting ging maar door

In zwart-wit kwamen ze allemaal zachtjes

Zonder een spoor van overtreding of schaamte

Zo netjes en sluw, relevant!

Geen ruimte voor ontevredenheid!

Agenda was ingesteld

Ontneem en grijp de hulpeloze ratten

Verleid de zwakken

En vegen hun ellendige huizen!

Zo gemeen en onrechtvaardig

Dwong de massa tot stof

Terwijl het verpletteren van botten en ledematen

Eerbetoon aan snode koningen

Ze wisten zeker niet hoe laat het was

Want het oordeel komt op tijd

Voordat ze hun deur vonden

Ze hebben de scharlaken hoer gevonden!

Het was het einde en de herfst

Hun rug tegen de muur

Er heeft helemaal niemand gesproken

Niemand die rechtop staat

Versteend tegen het einde

Uiteindelijk belasterd!