The Cainian Chronicle Part I: The Curse - Ancient

Black clouds fill the day sky

In the primitive lands of Nod

As the two sons of Adam offer up Their gifts (of pride) to the one reigning high

A dark fate born by sacrificial fire

Caine: 'Oh, great father of my father

Whom thou banished from thy garden

Look down upon thy faithful servant

And accept my beloved brother.'

With tears of love the firstborn thrust

His sharpest scythe deep into Abel’s heart

Rendering him lifeless but eternally

Prized in the mind of god as his body withered

In the scorching blaze

Caine: 'Oh, my dear brother

Forgive me for what I have done

But to the one almighty

A greater prize I have none.'

Adam: 'Caine, thou has broken my seal of absolute love

The crime thou’st committed meets not

The approval of him above

Forever shall you wonder in the lands beyond alone

And from this day forth I cannot call thee my own.'

Caine: 'Oh, father my great father

Why hast thou cursed me so?

Have I not done what thou asked for?

To the shadowed woods I cannot go.'

Adam: 'I can no longer endure thy sinful words

This greatly unmerciful deed hast done his wrong

I pray that thou find ways to repent

Zwarte wolken vullen de daghemel

In de primitieve landen van Nod

Zoals de twee zonen van Adam hun geschenken (van trots) aanbieden aan degene die hoog in het vaandel staat

Een duister lot geboren door offervuur

Caine: 'Oh, geweldige vader van mijn vader

Die je uit je tuin hebt verbannen

Kijk neer op uw trouwe dienaar

En accepteer mijn geliefde broer.'

Met tranen van liefde de eerstgeborene stuwkracht

Zijn scherpste zeis diep in Abels hart

Hem levenloos maar voor eeuwig makend

Gewaardeerd in de geest van god terwijl zijn lichaam verdorde

In de verzengende brand

Caine: 'Oh, mijn lieve broer

Vergeef me wat ik heb gedaan

Maar aan de almachtige

Een grotere prijs die ik niet heb.'

Adam: 'Caine, jij hebt mijn zegel van absolute liefde verbroken'

De misdaad die je hebt begaan voldoet niet

De goedkeuring van hem hierboven

Voor altijd zul je je verwonderen in de landen daarbuiten, alleen

En vanaf deze dag kan ik u niet de mijne noemen.'

Caine: 'Oh, vader mijn overgrootvader'

Waarom heb je me zo vervloekt?

Heb ik niet gedaan waar je om vroeg?

Naar de beschaduwde bossen kan ik niet gaan.'

Adam: 'Ik kan uw zondige woorden niet langer verdragen'

Deze zeer onbarmhartige daad heeft zijn onrecht aangedaan

Ik bid dat je manieren vindt om je te bekeren